ούτε λιοντάρι να με πεις μα ούτε και κουνούπι
Επιλογή στ΄ αφεντικά μη μου ζητάς να κάνω
εγώ δεν μπαίνω στη γραμμή μακάρι να πεθάνω
Την κοινωνία που ποθώ τη θέλω δίχως φράχτες
χωρίς συρματοπλέγματα ινστρούχτορες και κράχτες
Δεν θέλω δεσμοφύλακες ούτε στρατό και νόμους
εγώ δεν θέλω δικαστές παπάδες κι αστυνόμους
Μια κοινωνία αληθινή έκλεισα μεσ΄ τα στήθια
αυτήν που μούλεγαν παιδί τότε στα παραμύθια
Κι αν δεν υπάρχει πουθενά ο κόσμος που ζητάω
άσε με μες τα σύννεφα μονάχος να πετάω.
ΥΓ-Υπάρχουν πολλοί τρόποι να εκφραστείς όταν η οργή σε πνίγει βλέποντας τα όσα συμβαίνουν γύρω σου.
Ο καλύτερος θα ήταν να αρπάξεις ένα όπλο και να πάρεις
τα βουνά, αλλά αυτό είναι κομμάτι δύσκολο σήμερα και καλό είναι να
προσαρμόζεσαι σε λιγότερο βίαιες κινήσεις και πράξεις.
Παίξτο ποιητής, όπως εγώ.
Είναι
ανώδυνο και σε εκτονώνει...