Δε θέλει ή δε μπορεί;

Πολύς λόγος γίνεται μέσα στους κόλπους της αριστεράς για τις χωριστές συγκεντρώσεις του ΚΚΕ.
Ένας από αυτούς που τις επικρίνουν είμαι κι εγώ αλλά μάλλον θα πάψω να διατηρώ αυτή την άποψη και θα δικαιώσω την τακτική του ΚΚΕ.
Και πως θα μπορούσα να μη τους δώσω δίκιο όταν ο άλλος πόλος της αριστεράς που θα μπορούσε να επιλέξει το ΚΚΕ για συνεργασία (όχι μόνο εκλογική), είναι ανύπαρκτος;
Φαντάσου -λέει- να κάτσει το ΚΚΕ στο ίδιο τραπέζι με το ΣΥΝ και να ψάξουν τρόπους διεξόδου από τη στείρα αντιπαλότητα, που μόνο το δικομματισμό συμφέρει , αναζητώντας τα κοινά σημεία που τους ενώνουν και που θα έδινε νέες προοπτικές στην αριστερά.
Με ποιο κομμάτι του ΣΥΝ να κάτσει να συνομιλήσει; Με ποια από τις καμιά εικοσαριά συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ να κάνει διάλογο;
Κακά τα ψέματα. Η αριστερά σήμερα είναι και υπάρχει μόνο για να τιμάει τη μνήμη ηρώων και αδικαίωτων αγώνων από το παρελθόν.
Δεν μπορεί (δεν θέλει;) να εκφράσει σύγχρονο λόγο ώστε να καταφέρει να αποσπάσει την εξουσία από τα δυό κόμματα που από τη μεταπολίτευση κι εδώ διαδέχονται το ένα το άλλο στη διακυβέρνηση του τόπου.
Περιορίζονται, τόσο οι διάφορες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ όσο και το ¨συμπαγές¨ ΚΚΕ, σε ατάκες και ευφυολογήματα προς τέρψιν των φανατικών που τους ακολουθούν…
Εμείς οι υπόλοιποι που θέλουμε μια αριστερά που να συνδυάζει το λόγο με την πράξη και που οι γραφικότητες των ¨Αλαβάνων¨ μας απωθούν όσο και οι δογματικές κορώνες των ¨Μαϊληδων¨, στεκόμαστε άβουλοι θεατές και περιμένουμε.
Τι περιμένουμε; Ποιος ξέρει;
Ο πρόεδρος, πάντως, της σοσιαλιστικής διεθνούς, ο Γιώργος του Αντρέα που μας κυβερνάει, δήλωσε ότι τα μέτρα που παίρνει ξέρει ότι δεν είναι σύμφωνα με τις ιδεολογία του ΠΑΣΟΚ αλλά αναγκάζεται να τα πάρει προκειμένου να σωθεί η χώρα!
Αυτός τουλάχιστον σήκωσε τα χέρια και ομολόγησε πως στα δύσκολα μόνο η δεξιά πολιτική είναι ικανή να δώσει λύσεις.
Αν πιστεύει το ίδιο και η αριστερά (συνολικά) ας μας το πει ώστε να ξέρουμε και τι να περιμένουμε…
Αν έχει άλλη άποψη ας την εκφράσει μόνο με ενιαίο λόγο, γιατί όλα τα υπόλοιπα που ακούγονται αποσπασματικά, δεν είναι παρά σκαλοπάτια για να διευκολύνουν την άνοδο στην εξουσία του έτερου του δικομματισμού…