Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου 2014

ΓΕΦΥΡΕΣ ΚΑΙ ΠΟΤΑΜΙΑ

Ο Θεοδωράκης είναι μια από τις αδυναμίες μου στη μουσική. Τον θεωρώ  το μεγαλύτερο έλληνα συνθέτη. Όταν νεαρός είχα ενταχτεί στη νεολαία Λαμπράκη η βασική αιτία που το έκανα ήταν ο Θεοδωράκης, που τότε, εκτός από τη μουσική, τον θαύμαζα και για τους αγώνες του.

Με το πέρασμα των χρόνων και μετά την προσχώρησή του στη Νέα Δημοκρατία του Μητσοτάκη τη δεκαετία του ’90 τον σιχάθηκα σαν άτομο αλλά δεν έπαψα να τον λατρεύω σαν μουσικοσυνθέτη.

Ξαφνικά άκουσα πως ιδρύει κόμμα με την επωνυμία ΠΟΤΑΜΙ και θα κατέβει στις ευρωεκλογές, πιστεύοντας πως η όλη του κοινωνική προσφορά θα εκτιμηθεί από τους ψηφοφόρους και θα σαρώσει.

Βέβαια στεναχωρήθηκα όταν άκουσα πως ο ίδιος δεν θα είναι υποψήφιος για την ευρωβουλή αλλά θα συμμετέχει σαν επικεφαλής του κόμματος. Λογικό, σκέφτηκα.  Στην ηλικία που είναι που να τρέχει τώρα στην Ευρώπη και να ανεβοκατεβαίνει σε αεροπλάνα τρένα και βαπόρια.

Δεν κατάλαβα όμως γατί τα ΜΜΕ επιμένουν να τον λένε Σταύρο και όχι Μίκη, που είναι και το σωστό και με το οποίο έκανε καριέρα. Θα το ζήτησε ο ίδιος, ξανασκέφτηκα,  θέλοντας ίσως να αποκηρύξει το παρελθόν του.

Αλλά, πάλι, τι παραξενιά κι αυτή να θέλει να τον αποκαλούν δημοσιογράφο! Ώρες ώρες φαντάζομαι πως  επιδιώκει να ξεγελάσει τον κόσμο και να τον κάνει να πιστέψει πως πρόκειται για κείνο το γλυκανάλατο τύπο που μπαινοβγαίνει στις φυλακές και παίρνει συνεντεύξεις από τους κρατούμενους και που κατάφερε να πάρει συνέντευξη ακόμα κι από τον αρχηγό της Χρυσής Αυγής, το Μιχαλολιάκο-πριν ακόμα αυτός μπει στη φυλακή! Εκτός βέβαια και δεν είναι ο Μίκης Θεοδωράκης που έκανε το κόμμα αλλά όντως Σταύρος Θεοδωράκης, πράμα που το θεωρώ μάλλον απίθανο γιατί ο Σταύρος είναι, κατά τα άλλα, πανέξυπνος άνθρωπος. Μπορεί να πιστεύει κάποιος πως μπορεί να θέλει να αυτογελοιοποιηθεί ηγούμενος πολιτικού κόμματος;

Αν πρόκειται πράγματι για το Σταύρο που έφτιαξε το ΠΟΤΑΜΙ και όχι για το Μίκη μόνο για ένα λόγο θα το έκανε: να πήρε εντολή. Από ποιόν;

Μάλλον από κάποιους που θέλουν να φτιάξουν γέφυρες σε ανύπαρκτα ποτάμια…

 

Παρασκευή 7 Φεβρουαρίου 2014

Η ΣΥΝΙΣΤΩΣΑ ΤΟΥ ΧΑΜΑΙΛΕΟΝΤΑ

Το τραγικό στην ιστορία της κομματικής οργάνωσης του ΣΥΡΙΖΑ στη Μακεδονία δεν είναι πως πρότειναν για υποψήφιο περιφερειάρχη ένα φασίζοντα τύπο αλλά ότι επιμένουν στη άποψή τους ακόμα και κόντρα στην ηγεσία του κόμματος.
Γιατί επιμένουν; Γνωρίζουν κάτι που αγνοούμε όλοι εμείς ¨οι απόξω κι από μακριά¨;
Και τι αλήθεια περισσότερο να ξέρουν από όσα είδαν το φως της δημοσιότητας; Ο άνθρωπος είναι-το λιγότερο-δεξιός και δεν το κρύβει. Οι απόψεις του είναι ξεκάθαρες και καμιά σχέση δεν έχουν με ιδέες που να παραπέμπουν σε μια αριστερά, έστω και λάιτ.
Οι εννιά που επιμένουν στην υποστήριξη  του εν λόγω τύπου είναι πιθανό να ανήκουν σε κάποια από τις πολλές συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ και έτσι-μόνο έτσι-, μπορεί να εξηγηθεί η επιμονή τους στην υπερψήφισή του.
Ποια όμως μπορεί να είναι αυτή η συνιστώσα και τι χρώμα έχει; Η λογική οδηγεί στη σκέψη πως πρόκειται για τη συνιστώσα του ΧΑΜΑΙΛΕΟΝΤΑ, η οποία καραδοκεί στη γωνία ώστε όταν ο ΣΥΡΙΖΑ γίνει κυβέρνηση να μπορεί, με μόνο την αλλαγή του χρώματος, να στρέφεται κατά των ¨λαθρομεταναστών¨, να στηλιτεύει τις ¨ακροαριστερές¨ απόψεις και θέσεις, να  στρέφεται κατά των απεργών που θα θέλουν ¨να ρίξουν την κυβέρνηση¨,κατά των ¨άθεων¨ που πάνε να διαλύσουν ¨τα χρηστά ήθη¨, και πάει λέγοντας…
Μπορεί να κάνω  λάθος και να πρόκειται για ανθρώπους που  να είναι σε θέση να  αιτιολογήσουν  με επιχειρήματα τη στήριξή τους στο εν λόγω πρόσωπο. Ίσως.
Αν όμως δεν κάνω λάθος και απλά συμβαίνει να έχουν τις ίδιες απόψεις με τον υποψήφιο περιφερειάρχη τότε αλίμονο. Όχι γι αυτούς.
Αλίμονο σε μας που θα βρεθούμε αντιμέτωποι, στην αυριανή κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, με τύπους σαν κι αυτούς να έχουν καταλάβει τα πόστα και να περιμένουμε να λύσουν τα προβλήματά μας.