Ο Θεοδωράκης είναι μια από τις
αδυναμίες μου στη μουσική. Τον θεωρώ το
μεγαλύτερο έλληνα συνθέτη. Όταν νεαρός είχα ενταχτεί στη νεολαία Λαμπράκη η
βασική αιτία που το έκανα ήταν ο Θεοδωράκης, που τότε, εκτός από τη μουσική,
τον θαύμαζα και για τους αγώνες του.
Με το πέρασμα των χρόνων και
μετά την προσχώρησή του στη Νέα Δημοκρατία του Μητσοτάκη τη δεκαετία του ’90
τον σιχάθηκα σαν άτομο αλλά δεν έπαψα να τον λατρεύω σαν μουσικοσυνθέτη.
Ξαφνικά άκουσα πως ιδρύει κόμμα
με την επωνυμία ΠΟΤΑΜΙ και θα κατέβει στις ευρωεκλογές, πιστεύοντας πως η όλη
του κοινωνική προσφορά θα εκτιμηθεί από τους ψηφοφόρους και θα σαρώσει.
Βέβαια στεναχωρήθηκα όταν άκουσα
πως ο ίδιος δεν θα είναι υποψήφιος για την ευρωβουλή αλλά θα συμμετέχει σαν
επικεφαλής του κόμματος. Λογικό, σκέφτηκα. Στην ηλικία που είναι που να τρέχει τώρα στην
Ευρώπη και να ανεβοκατεβαίνει σε αεροπλάνα τρένα και βαπόρια.
Δεν κατάλαβα όμως γατί τα ΜΜΕ
επιμένουν να τον λένε Σταύρο και όχι Μίκη, που είναι και το σωστό και με το
οποίο έκανε καριέρα. Θα το ζήτησε ο ίδιος, ξανασκέφτηκα, θέλοντας ίσως να αποκηρύξει το παρελθόν του.
Αλλά, πάλι, τι παραξενιά κι αυτή
να θέλει να τον αποκαλούν δημοσιογράφο! Ώρες ώρες φαντάζομαι πως επιδιώκει να ξεγελάσει τον κόσμο και να τον
κάνει να πιστέψει πως πρόκειται για κείνο το γλυκανάλατο τύπο που μπαινοβγαίνει
στις φυλακές και παίρνει συνεντεύξεις από τους κρατούμενους και που κατάφερε να
πάρει συνέντευξη ακόμα κι από τον αρχηγό της Χρυσής Αυγής, το Μιχαλολιάκο-πριν
ακόμα αυτός μπει στη φυλακή! Εκτός βέβαια και δεν είναι ο Μίκης Θεοδωράκης που
έκανε το κόμμα αλλά όντως Σταύρος Θεοδωράκης, πράμα που το θεωρώ μάλλον απίθανο
γιατί ο Σταύρος είναι, κατά τα άλλα, πανέξυπνος άνθρωπος. Μπορεί να πιστεύει
κάποιος πως μπορεί να θέλει να αυτογελοιοποιηθεί ηγούμενος πολιτικού κόμματος;
Αν πρόκειται πράγματι για το
Σταύρο που έφτιαξε το ΠΟΤΑΜΙ και όχι για το Μίκη μόνο για ένα λόγο θα το έκανε:
να πήρε εντολή. Από ποιόν;
Μάλλον από κάποιους που θέλουν
να φτιάξουν γέφυρες σε ανύπαρκτα ποτάμια…