Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου 2010

Δεν συμφωνώ-αποχωρώ…

Ποτέ μου δεν κατάλαβα γιατί τα κόμματα της αριστεράς όταν διαφωνούν με νομοσχέδια, συζητήσεις και ψηφοφορίες που γίνονται στη βουλή δεν κάθονται να εκθέσουν τις απόψεις τους, αλλά αποχωρούν.
Αυτό που έγινε δηλαδή και με τον Στρως…τέτοιον, που ήρθε να μας νουθετήσει μέσω του κοινοβουλίου και που η αριστερά άφησε τον Ανδρουλάκη να ¨βγάλει τα κάστανα¨ από τη φωτιά.
Ρε σεις εκεί στην ροζ και κόκκινη αριστερά πάτε καλά;
Πως θα μάθει ο κόσμος τις απόψεις και τον αντίλογό σας στις θέσεις που ανέπτυξε ο στρωσκάνης;
Γιατί δεν κάτσατε στη βουλή να τον ξετινάξετε με τα επιχειρήματά σας; Όχι για να του αλλάξετε τις ιδέες αλλά για να σας ακούσει κι αυτός ο λαός που τον άφησαν να ενημερώνεται από τον Καψή και τους άλλους.
Τουλάχιστον σταματήστε να αναρωτιέστε γιατί ο κόσμος δεν εννοεί να ξεκολλήσει από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ.
Αυτοί ξέρουν να πλασάρουν τις ιδέες τους κι εσείς… τις ιδεοληψίες σας.
Άντε, να δούμε πότε θα καταφέρετε να μας πείσετε ότι το όραμά σας για ένα καλύτερο κόσμο αφορά τούτη τη ζωή και όχι κάποια άλλη σε άλλους πλανήτες…

Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου 2010

Έτσι δεν είναι;


Είναι η φράση που ο  Μίμης Ανδρουλάκης συνηθίζει να χρησιμοποιεί κατά κόρον  στις ¨φοβερές αναλύσεις¨ που κάνει στα κανάλια  και που ποτέ δεν απαντάει στο συγκεκριμένο που τον ρωτάει ο δημοσιογράφος.
Εκείνος βέβαια νομίζει ότι απαντάει, μιας  και στο ¨έτσι δεν είναι¨, κανένας δημοσιογράφος δεν του είπε ότι δεν είναι έτσι, αφού άλλη ήταν η ερώτηση...
Πανέξυπνος, κατά τα άλλα, ο Μίμης, τη μυρίστηκε νωρίς τη δουλειά και μπήκε στην αυλή του  GAP και με το λιβανωτό προς τις ¨ηγετικές ικανότητες¨ του αρχηγού, εξασφάλισε ένα καλό μισθό για τα προς το ζην γιατί, εδώ που τα λέμε, τι έσοδα να σου αποφέρουν μερικές χιλιάδες πωλήσεις  βιβλίων…
 Με τεράστιες ικανότητες ο Μίμης απαρνήθηκε καταρχήν τη δογματική  αριστερά, και στη συνέχεια και την ανανεωτική, για να καταλήξει σε ένα  δεξιόσοσιαλιστικό  κόμμα παίζοντας το ρόλο του αριστερού ψάλτη, για να δίνει άλλοθι σε κείνους που ψηφίζοντας ΠΑΣΟΚ  πιστεύουν ότι η ψήφος τους είναι ψήφος αντιδεξιά και αντιεξουσιαστική…
Και τι να κάνει, θα πει κάποιος, να κάτσει να τακιμιάσει με τον Αλαβάνο και τις λοιπές συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ που ονειρεύονται την επανάσταση;
Όχι βέβαια. Για να κάνεις κάτι τέτοιο, εκτός από έξυπνος πρέπει να είσαι και λίγο ονειροπόλος.
Και που καιρός για όνειρα όταν η εξουσία, αναγνωρίζοντας τις ικανότητές σου,  σε καλεί να σκοτώσεις τις ιδέες σου για να αναστήσεις τις τράπεζες.
Στο κάτω-κάτω και η έτερη του πολυτεχνείου, πανέξυπνη και κείνη, λακές της εξουσίας προτίμησε να γίνει από το να κυνηγάει τη χίμαιρα στους κόλπους της αριστεράς.
Γιατί εκείνο που μετράει, πάνω απ΄ όλα, είναι η ικανότητα να προσαρμόζεσαι στις απαιτήσεις των καιρών, κάνοντας πως δεν καταλαβαίνεις ότι με τις επιλογές σου κερδίζεις μεν υλικά αγαθά, αλλά χάνεις την αξιοπρέπειά σου.
ΕΤΣΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ;


Πέμπτη 25 Νοεμβρίου 2010

Ευτυχία το μνημόνιο!

Ποτέ μου δεν πίστευα πως οι άσχημοι και κακοφτιαγμένοι άνθρωποι είναι και σαν χαρακτήρες…παλιάνθρωποι!

Η άποψή μου αυτή είναι στεριωμένη μέσα μου από τα παιδικά χρόνια, όταν διαβάζοντας την Παναγία των Παρισίων του Ουγκώ, ο Κουασιμόδος, αυτός ο τερατόμορφος άνθρωπος, μου φάνταζε καλοφτιαγμένος άγγελος, με την απέραντη ομορφιά ψυχής.
Έλα μου όμως που ο κάθε κανόνας έχει και τις εξαιρέσεις του…
Και ακριβώς την επιβεβαίωση του κανόνα ήρθε να επαληθεύσει η κτηνώδης δήλωση του Πάγκαλου ότι ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΕΙΝΑΙ ΕΥΤΥΧΙΑ!
Όχι πως δεν θα μπορούσε να είναι ευτυχία το μνημόνιο, αλλά με μια σχετική επεξήγηση, για ποιους είναι ευτυχία.
Είναι ευτυχία για τους λογής κερδοσκόπους που απομυζούν τον ιδρώτα και τους κόπους των λαών, είναι ευτυχία για κείνους που σχεδιάζουν στο χαρτί για το ποιοι θα ζουν με αξιοπρέπεια και ποιοι θα τρέχουν στα δημόσια συσσίτια.
Είναι ευτυχία για τα ανθρωπόμορφα γουρούνια, που προκειμένου να κυβερνήσουν και να πάρουν την κουτάλα της εξουσίας στα χέρια τους, δεν διστάζουν να δίνουν χίλιες δυό υποσχέσεις στους ψηφοφόρους, γνωρίζοντας ότι αυτά που τάζουν και λένε δεν έχουν καμιά σχέση με την αλήθεια.
Είναι ευτυχία το μνημόνιο, τέλος, για όλους όσους οι συνέπειες από την εφαρμογή του δεν τους αγγίζουν, όπως συμβαίνει με τον κυνικό και αναίσθητο Πάγκαλο, που σίγουρα το μνημόνιο γιαυτόν είναι μια ακόμα αφορμή να δείξει στους ανόητους, που τον ψηφίζουν και τον στέλνουν στη βουλή, πόσο έξυπνος είναι και τι πηγαίο χιούμορ διαθέτει…



Τετάρτη 10 Νοεμβρίου 2010

Χαίρομαι και λυπάμαι

-Χαίρομαι που δεν είμαι δημότης Αθηναίων, γιατί αν ήμουν θα ψήφιζα αναγκαστικά τον Καμίνη για να ξεκουμπιστεί ο ομερ πριόνης.
-Λυπάμαι που δεν ανήκω στην εκλογική περιφέρεια της κεντρικής Μακεδονίας, όχι για να ψηφίσω τον Μπόλαρη αλλά για να μαυρίσω αυτόν το γελοίο τύπο που εκτός από Ζορό, αη Βασίλης κλπ, μεταμφιέζεται επί σειρά ετών και σε Νομάρχη…
-Χαίρομαι που δεν ψηφίζω στον Πειραιά κι έτσι θα αποφύγω εκείνον τον αλαζόνα υποψήφιο του ΠΑΣΟΚ, Μίχα, που θεώρησε τον εαυτό του καλύτερο από το Φασούλα-όχι πως ήταν και πετυχημένος ο τελευταίος, αλλά ένα ήθος το είχε…
-Λυπάμαι που στο δήμο που ψηφίζω ο υποψήφιος του ΣΥΝ δεν πέρασε στο δεύτερο γύρο και που τόσο ο επίσημος πράσινος υποψήφιος όσο και ο ¨αντάρτης¨ με αναγκάζουν (επειδή δεν μπορώ να ξεχωρίσω ποιος είναι λιγότερο ανίκανος), να το ρίξω άκυρο.
-Χαίρομαι που ο καπετάν Αλέκος πάτωσε στη Αττική, αλλά λυπάμαι που εξαιτίας αυτού οι τροϊκανοί θα συνεχίσουν να περιφέρονται ελεύθερα στο κέντρο της Αθήνας!
-Λυπάμαι που ο λαός της Αθήνας θεώρησε σοβαρότερη την υποψηφιότητα αυτού του τύπου που παρουσιάζει την ταξιδιάρικη εκπομπή της ΝΕΤ, από την όντως σοβαρή και ενημερωμένη υποψήφια του ΣΥΝ κ. Ε. Πορτάλιου.
-Χαίρομαι που το ΚΚΕ αύξησε πανελλαδικά τις δυνάμεις του, όμως λυπάμαι που δεν με άφησε να πανηγυρίσω μαζί του επειδή δεν με θεωρεί αριστερό, θέλοντας να με πείσει για μια ακόμα φορά πως η απομόνωση άλλαξε όνομα και λέγεται αριστερά…

Σάββατο 6 Νοεμβρίου 2010

Αριστερά,αλλιώς φούντο!

Με την απειλή ότι θα πάμε για βουλευτικές εκλογές αν ο Σγουρός και οι άλλοι πράσινοι πατώσουν στις αυτοδιοικητικές αύριο, μας απειλεί ο ΓΑΠ και πήραμε μια τρομάρα…

Για φαντάσου λέει !
Να πάμε για εκλογές καλέ συ ΓΑΠ.
Κι αν τις χάσεις;
Και καλά να βγει ο Σαμαράς-για την Παπαρήγα λίγο δύσκολο- αλλά σου πέρασε ποτέ από το μυαλό να βγει νικητής από τις εκλογές το κόμμα που οργανώνει ο Μίκης;
Δεν τον είδες πως γυάλιζε το μάτι του όταν έκανε τη δήλωση-απειλή ότι αν προσφύγεις στις κάλπες πρόωρα αυτός θα διεκδικήσει την εξουσία με το ¨κίνημα πολιτών¨-ή κάπως έτσι;
Το κρίμα στο λαιμό σου-αν κι εδώ που τα λέμε-χειρότερα από σένα δεν θα κυβερνούσε ούτε ο Μίκης!


Καλή νίκη σε όλους αδέρφια-φτάνει να ψηφίζετε αριστερά!

Σάββατο 23 Οκτωβρίου 2010

Ένα ακόμα λάθος-Άλλη μια χαμένη ευκαιρία

Για κείνον που παρακολουθεί την πορεία της αριστεράς στη χώρα μας εύκολα αντιλαμβάνεται πως η σημερινή της διάσπαση είναι μια ακόμα χαμένη ευκαιρία για το άπλωμά της επιρροής της στον πλατύ κόσμο, με ότι αυτό συνεπάγεται.
Η αρχή των χαμένων ευκαιριών ξεκίνησε με την λάθος εκτίμηση του συσχετισμού δυνάμεων και την έναρξη του εμφυλίου με το προδιαγραμμένο οικτρό τέλος.
Η πορεία των λαθών συνεχίστηκε με την αποχή από τις εκλογές του ΄46, τη διάσπαση του ΄68, για να φτάσουμε στο σήμερα όπου ένας ενιαίος και δυναμικός συνασπισμός δυνάμεων της αριστεράς αναπτέρωσε τις ελπίδες όλων των απογοητευμένων φίλων και οπαδών της.
Είναι τόσο χοντροκομμένη αυτή η σημερινή διάσπαση του ενιαίου συνασπισμού που αναρωτιέται κανείς αν πρόκειται για βλάκες που δεν βλέπουν πέρα από τη μύτη τους ή για μωροφιλόδοξους που δεν αναγνωρίζουν ικανότητες ηγέτη σε κανέναν πλην του εαυτού τους. Την περίπτωση να πρόκειται για χαφιέδες που εκτελούν ¨διατεταγμένη υπηρεσία¨ την απορρίπτω, γιατί αυτό παραπέμπει σε άλλες εποχές όπου η πρακτορολογία και ο χαφιεδισμός ήταν στην ημερήσια διάταξη…
Ποια μεγαλύτερη ευκαιρία θα μπορούσε να δοθεί στην αριστερά από όσο αυτή που παρουσιάστηκε σήμερα, με το μνημόνιο, που ανάγκασε τους δυό εταίρους του δικομματισμού να ξεμείνουν από επιχειρήματα και να τραυλίζουν τα χιλιοειπωμένα τους συνθήματα, που όταν δεν μας προκαλούν την οργή μάς χαρίζουν άφθονο γέλιο;


Επειδή όμως η αισιοδοξία από τον κόσμο της αριστεράς δεν λείπει, δεν παύει να ελπίζει πως το λάθος αυτών των αυτοδιοικητικών εκλογών θα είναι το τελευταίο και πως στις επόμενες βουλευτικές εκλογές οι σκόρπιες δυνάμεις της θα ενωθούν, για να κάνουν τη θεωρία πράξη.
Αν αυτό δεν συμβεί ούτε και τότε θα σημαίνει όχι ότι δεν θέλουν, ούτε το ότι δεν μπορούν, αλλά ότι δεν υπάρχει όραμα.
Κι όταν δεν υπάρχει όραμα αυτό που απομένει είναι τα κούφια λόγια, οι ¨έξυπνες¨ ατάκες και τα ¨επαναστατικά τσιτάτα¨.
Με αυτά τα ¨προσόντα¨, όμως, το μόνο που μπορείς να εισπράξεις από τον κόσμο είναι τα ειρωνικά σχόλια, στην καλύτερη ή κανα γιαούρτι στη χειρότερη…

Σάββατο 9 Οκτωβρίου 2010

Χαιρετίσματα...

Πήγα σον οδοντίατρο για καθάρισμα δοντιών.

Χρόνια πελάτης του συγκεκριμένου και αν και  Πασόκος του συγχωρώ το ¨ελάττωμα¨ επειδή είναι καλός στη δουλειά του.
Μιλήσαμε για το μνημόνιο, για τους ξένους που κάνουν κουμάντο στη χώρα μας, για την ανεργία, για τη φτώχεια για την πείνα, και αφού συμφωνήσαμε πως τα πράματα δεν πάνε γενικώς καλά, τον ρώτησα τη θέλει για τη δουλειά του.
-Εξήντα ευρώ, μου είπε.
Του τάδωσα, τον ευχαρίστησα, τον χαιρέτησα και έφυγα.
Απόδειξη;
Όχι, δεν μου έδωσε κι εγώ ντράπηκα να του ζητήσω.
Αν έτσι συμπεριφέρονται οι Πασόκοι εύκολα φαντάζεται κανείς τι κάνουν οι άλλοι…
Το ωραίο είναι που μου είπε ότι κατεβαίνει και υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος στο Δήμο με τη σημαία του ΠΑΣΟΚ και θέλει την ψήφο μου στο δεύτερο γύρο-για τον πρώτο μου…επιτρέπει να ψηφίσω τον υποψήφιο του ΣΥΝ.
Σκέφτηκα να του πω ότι και δέκα γύρους να είχαμε, ψήφο από μένα δεν θάπαιρνε.
Δεν του το είπα, γιατί τον επόμενο μήνα θα ξαναπάπάω για ένα σφραγισματάκι και φοβήθηκα μη θυμηθεί την άρνησή μου και ξεχάσει να μου κάνει νάρκωση!
Αυτά, κι άμα αποκτήσουμε εμείς συνείδηση υπεύθυνου πολίτη εμένα να με χαι…ρετίσετε.

Τετάρτη 6 Οκτωβρίου 2010

Ειναι η βουλή μπορντέλο;

Ένα πράμα που δεν μπορώ να συγχωρήσω σε φίλους γνωστούς και άγνωστους δημοκρατικούς πολίτες είναι όταν, παρασυρμένοι από την αγανάκτησή τους, αποκαλούν ΟΛΟΥΣ τους πολιτικούς ψεύτες, κλέφτες, ανίκανους και απατεώνες. Το λέω στον κύκλο μου και δεν παύω να το λέω όπου κι όποτε μου δίνεται η ευκαιρία: μόνο οι ιδεολογικά ακραίοι ¨δικαιούνται¨ να αποκαλούν και να βάζουν την ίδια ταμπέλα σε ΟΛΟΥΣ τους πολιτικούς και τα κόμματα.
Πάνω εκεί στηρίχτηκε και η χούντα και μας έκατσε εφτά χρόνια στο σβέρκο.
Μεταξύ μας, καλύτερα ένας ψεύτης πολιτικός παρά ένας καραβανάς…
Τον ψεύτη, τον ανίκανο, τον απατεώνα πολιτικό, ακόμα και έναν ηλίθιο πρωθυπουργό, έχεις τη δυνατότητα να τον στείλεις σπίτι του, τον παλιάνθρωπο-εγκληματία καραβανά, πως θα τον στείλεις στον αγύριστο; Το σλόγκαν: αν οι εκλογές μπορούσαν να αλλάξουν τα πράγματα θα τις είχαν βγάλει παράνομες, μόνο σαν εξυπνακίστικο και ξεπερασμένο σύνθημα μπορεί να ακουστεί.
Αν οι εκλογές δεν μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα τότε τι είναι αυτό που θα μπορούσε να τα αλλάξει;
Οι επαναστάσεις;
Τις είδαμε κι αυτές.
Εβδομήντα χρόνια σοβιετικής εξουσίας και δεν βρέθηκαν άνθρωποι να στηρίξουν το σύστημα, όταν αυτό κατέρρεε σαν πύργος από χαρτόνι…
Πενήντα χρόνια στην εξουσία η επανάσταση του Κάστρο στην Κούβα και αρχίζει κι αυτή να φυλλοροεί, αφού δεν κατάφερε να κάνει το όραμα πραγματικότητα.
Μένει η Βόρεια Κορέα να στηρίζει τις…ιδέες της επανάστασης, αλλά αυτό το σύστημα διακυβέρνησης έχει σχέση με το σοσιαλισμό όσο η σημερινή Κίνα με τον κομμουνισμό…
Για να μη μηδενίσω όμως το ρόλο των επαναστάσεων, δέχομαι ότι αυτές είναι αναγκαίες όταν ο τύραννος χωρίς την έγκριση του λαού καταλαμβάνει την εξουσία και μιλάει γιαυτόν (το λαό) χωρίς αυτόν.
Το κακό, βέβαια, είναι πως οι περισσότεροι από όσους σήμερα καταφέρονται κατά των πολιτικών και της βουλής, αποκαλώντας την μπορντέλο που πρέπει να καεί, όταν (κούφια η ώρα) έρθουν οι καραβανάδες θα λουφάξουν, νοσταλγώντας ακόμα και τον κουρασμένο της Ραφήνας. Μη σου πω δηλαδή ότι θα θεωρούν και τη σημερινή κυβέρνηση του μνημονίου, με τον αχαρακτήριστο πρωθυπουργό, σαν το απόλυτο του σοσιαλισμού!



Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2010

Ο σταυρός της Ελευθερίας




Την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ την αγοράζω κάθε Κυριακή σκέτη.
Αυτή τη φορά την πήρα με το DVD επειδή ήθελα να απολαύσω τις ΓΕΦΥΡΕΣ ΤΟΥ ΜΑΝΤΙΣΟΝ.
Είχε όμως και ακόμα ένα DVD προσφορά η ¨Ε¨: την Ελευθερία Αρβανιτάκη.
Ομολογώ πως δεν είναι και από τις τραγουδίστριες που με ενθουσιάζουν ιδιαίτερα, αλλά δεν την απορρίπτω κιόλας.
Όταν έβαλα να δω και να ακούσω το δισκάκι, δεν πίστευα αυτό που έβλεπα.
Δεν φτάνει που στο λαιμό της είχε κρεμασμένο το σταυρό, σαν την Κανέλλη, αλλά και στο πάλκο, στο οποίο στέκονταν και νιαούριζε, λαμπίριζε ένας τεράστιος σταυρός σαν και αυτόν που χρησιμοποιεί στις τελετές της η ΚΟΥ- ΚΛΟΥΞ - ΚΛΑΝ.
Τώρα θα μου πεις, και που το παράξενο. Εδώ ο ΓΑΠ πριν κάμποσα χρόνια δήλωνε άθεος και σήμερα καλεί τις κάμερες να τον αποθανατίσουν, πότε ανάβοντας ένα κερί, πότε προσκυνώντας ευλαβικά κάποια ¨θαυματουργή¨ εικόνα και πότε φιλώντας το χέρι κάποιου δεσπότη!
Αυτός βέβαια μας δουλεύει κανονικά, αφού είναι σίγουρο ότι είναι θρήσκος όσο κι εγώ, αλλά η Αρβανιτάκη;
Να ψαρεύει (κι αυτή) πελάτες μέσω της ορθοδοξίας ή είναι φαν του ενός και μοναδικού αληθινού Θεού;
Επειδή το ρεπερτόριό της φέρνει κάπως προς το ανατολίτικο, βάρδα μη τύχει στο ακροατήριό της κάνας φανατικός μουσουλμάνος και την ώρα που τραγουδάει βάλει φουρνέλο στο σταυρό!
Ούτε ψύλλος, (σταυρός) στον κόρφο της…







Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου 2010

Βοήθειά μας...

Βρέθηκα στο νέο κτήριο του ΙΚΑ Αχαρνών σήμερα το πρωί.

Εντυπωσιάστηκα με την άψογη κατασκευή και τις σύγχρονες ανέσεις του, που γίνονται αντιληπτές με την πρώτη ματιά.
Όλα αυτά όμως θα ήταν ένα τίποτα αν δεν συνδυάζονταν με την υπέροχη τοιχογραφία που απεικονίζει το χριστό να διατάζει το γνωστό παράλυτο, της γνωστής παραβολής, να ¨άρει τον κράβατον…¨.
Προς στιγμή νόμισα ότι ήταν νέα μέθοδος θεραπείας για τους πάσχοντες από κινητικά προβλήματα. Όμως ευτυχώς όχι, ο ρόλος του χριστού είναι επικουρικός αφού το Ίδρυμα διαθέτει όχι έναν αλλά δυό ορθοπεδικούς.
Η απορία στο ποιος θρασύς καραγκιόζης σκέφτηκε να ζωγραφίσουν ολόκληρο τοίχο με το θαύμα του παράλυτου και όχι αυτό με την ανάσταση του Λάζαρου παραμένει…
Α να χαθείτε κοπρίτες!



Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου 2010

Αχ αυτά τα παντελόνια...

Βρε μια μανία με τα παντελόνια που σούχουν μερικοί!

¨Τιμάω τα παντελόνια που φοράω¨ είχε πει κάποτε ο Ψωμιάδης ενώ κάτι ανάλογο είχε δηλώσει στο παρελθόν και ο Θέμος Αναστασιάδης.
Τη φράση τη χρησιμοποίησαν και τη χρησιμοποιούν κατά καιρούς διάφοροι άλλοι που αν τους ψάξεις λίγο περισσότερο θα ανακαλύψεις ότι πρόκειται είτε για γραφικούς είτε και για όχι τόσο φανατικούς άντρες…
Το να το λένε όμως αυτό οι όποιοι αρσενικοί, προσπαθώντας να επιδείξουν και να τονίσουν τον ανδρισμό τους, είναι φυσιολογικό, θάλεγε κάποιος. Να λέει όμως κάποια γυναίκα για κάποιον άντρα ότι δεν τιμάει τα παντελόνια που φοράει, προσπαθώντας να τον μειώσει, αυτό όχι φυσιολογικό δεν είναι αλλά μάλλον προς κάτι ανώμαλο φέρνει.
Και βέβαια στη Βουλγαράκαινα αναφέρομαι η οποία ασχολείται με τα παντελόνια του Καραμανλή.
Μπορεί να έχει δίκιο και να την πνίγει η αγανάκτηση για την περίεργη σιωπή του ερημίτης της Ραφήνας. Υπάρχουν όμως άλλες λέξεις και άλλα επιχειρήματα στα οποία θα μπορούσε να καταφύγει και όχι στο αν ο τέως κυβερνήτης μας τιμάει τα παντελόνια του!
Παντελόνια σίγουρα θα φοράει κατά καιρούς και κείνη. Πως τα τιμάει; Συντάσσοντας ¨νόμιμα¨ συμβόλαια που χαρίζουν ακίνητα του δημοσίου στους ρασοφόρους; Κι ο σύζυγός της; Πως τα τιμάει τα παντελόνια του αυτός; Με το να λέει πως ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό;
Κυρά μου τα παντελόνια δεν έχουν καμιά σχέση ούτε με την τιμή ούτε με την υπόληψη και την αξιοπρέπεια.
Ούτε τα παντελόνια ούτε τα φουστάνια αλλά ούτε και τα ράσα μπορούν να χαρακτηρίσουν κάποιον.
Και, τέλος, να ξέρεις πως δεν τιμάς καθόλου το φύλο σου με το να αναζητάς τη λεβεντιά την ηθική την τιμιότητα και την παλικαριά…στα παντελόνια των αντρών.
Αναζήτησε όλες αυτές τις αρετές και στις γυναίκες.
Φοράνε κι αυτές παντελόνια…



Τρίτη 14 Σεπτεμβρίου 2010

Ο ¨πιτσιρίκος¨

<<…Είναι κρίμα που έκλεισε η Ελληνική Υπηρεσία του BBC. Προσέφερε έγκυρη και αξιόπιστη ενημέρωση κατά τη διάρκεια της Κατοχής - και τώρα Κατοχή έχουμε.

Ευτυχώς, υπάρχει η Ελληνική Υπηρεσία της Ντόιτσε Βέλε, που ήταν μια ελεύθερη φωνή στα σκοτεινά χρόνια της Χούντας. Και τώρα Χούντα έχουμε - έχουμε Χούντα και Κατοχή μαζί….>>.


Ποιος τα λέει αυτά; Μα ο αγαπητός ¨πιτσιρίκος¨ http://pitsirikos.net/2010/09/bbc-2/#more-6581που το χιούμορ του, στις περισσότερες των αναρτήσεών του, σπάει κόκαλα.
Τελευταία όμως φαίνεται ή ότι δεν ξαναδιαβάζει τα κείμενα που γράφει πριν τα δημοσιεύσει ή νομίζει ότι πράγματι έχουμε χούντα και κατοχή σήμερα!
Α ρε ¨πιτσιρίκο¨, πως φαίνεται ότι είσαι όντως πιτσιρίκος!
Για την κατοχή δεν ξέρω να σου πω, επειδή δεν την έζησα. Για τη χούντα όμως, που την έζησα, θέλω να ξέρεις πως δεν θα τολμούσες να λες και να γράφεις αυτές τις κατά καιρούς χοντράδες. Όχι γιατί δεν θα είχες-ίσως- το θάρρος, αλλά γιατί δεν θα προλάβαινες!
Θεωρώ πως με το να αποκαλείς χούντα μια εκλεγμένη από το λαό κυβέρνηση, ότι βρίζεις όλους όσους που με πολύ λιγότερα από όσα λες εσύ σήμερα, φυλακίστηκαν και εξορίστηκαν για μήνες και χρόνια.
Όσο για το γελοίο μουσάτο τύπο που εκσφενδόνισε το παπούτσι ενάντια στον ¨κατοχικό¨ πρωθυπουργό και που στάθηκε η αφορμή να μιλάς κι εσύ για χούντα και κατοχή, να είσαι σίγουρος ότι αν είχαμε χούντα ή κατοχή με αυτούς θα ήταν!
¨Πατριώτης¨ γαρ…
Πιτσιρίκο, λυπάμαι που με το να παρομοιάζεις τη σημερινή κατάσταση με αυτή της χούντας, με ανάγκασες να υπερασπιστώ τη χειρότερη κυβέρνηση με το χειρότερο δείγμα πρωθυπουργού των τελευταίων χρόνων.
Την ευθύνη όμως την έχει ο λαός που τον ψήφισε.
Για αυτόν το λαό δεν θα πεις τίποτα;


ΥΓ
Τελικά ο πιτσιρίκος το είπε και είμαι υποχρεωμένος να παραδεχτώ πως με κάτι τέτοια κείμενα με κάνει να νιώθω ενοχές που πολλές φορές τον επικρίνω. Γιατί όμως θέλει να αναιρεί τον εαυτό του με άρθρα σαν κι αυτό που προηγήθηκε και σχολιάζω;
Να τι λέει και συμφωνώ απόλυτα μαζίτου-αυτή τη φορά...

¨Κατά τη διάρκεια του χτεσινού δελτίου του Mega, ο γενικός γραμματέας της Ομοσπονδίας Βενζινοπωλών χαρακτήρισε τον Μανώλη Καψή "γραφείο Τύπου". Αλήθεια, γιατί είμαστε βέβαιοι πως ο Καψής και η παρέα του είναι εξαγορασμένοι από την εκάστοτε κυβέρνηση και έχουμε αποκλείσει το ενδεχόμενο να είναι, απλώς, δουλοπρεπείς, όπως η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού;¨












Τετάρτη 8 Σεπτεμβρίου 2010

Οι τέως πρόεδροι

<<…Είμαι εξήντα χρόνων, παίρνω τα φάρμακά μου…>>.

Αυτό είναι κομμάτι της απάντησης που έδωσε ο Αλαβάνος στην ερώτηση που του έγινε από τον παρουσιαστή της πρωινής εκπομπής της ΝΕΤ αν θα είναι υποψήφιος δήμαρχος Αθήνας.
Γενικά ο Αλέκος σ΄ αυτή του την παρουσία ήταν άλλα λόγια ν΄ αγαπιόμαστε, σε σημείο που σε έκανε να αμφιβάλεις αν παίρνει όντως τα φάρμακά του!
Το θέμα βέβαια δεν είναι αν ο Αλαβάνος παίρνει ή όχι τα φάρμακά του, αλλά στο ότι εκείνοι που στηρίζουν τις φιλοδοξίες του τέως προέδρου του ΣΥΝ δεν βλέπουν πως ποντάρουν σε κουτσό άλογο.
Κάποια στιγμή πρέπει να καταλάβουν ορισμένοι σε αυτή την εκτός ΚΚΕ ρημάδα αριστερά ότι ο χρόνος δεν αφήνει τίποτα άφθαρτο…
Μπορεί εκείνοι που εξουσιάζουν τα πράγματα να είναι σε θέση να βάζουν έναν ογδόντα…φεύγα σε κυβερνητικά πόστα βιτρίνας, η αριστερά όμως δεν έχει, δεν μπορεί να έχει, τέτοιες πολυτέλειες.
Η αριστερά χρειάζεται δράση και συνεχή ανανέωση σε ανθρώπους και ιδέες. Για να μπορεί να παρασύρει τις μάζες. Για να φτάσει κάποτε να επηρεάζει τις εξελίξεις. Για να μην αντιμετωπίζεται από…ηλίθιους σαν γραφικό μόρφωμα!


***Τελικά ο κυρ Νίκος δεν στάθηκε καθόλου τυχερός και μέχρι να ζεστάνει την καρέκλα του σαν πρόεδρος του ΠΑΟ…του την πήραν!
Για να του φύγει το μεράκι και σε ένδειξη ευγνωμοσύνης για τις υπηρεσίες που πρόσφερε στο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ, καλό θα είναι το κόμμα να τον χρίσει πρόεδρο της ποδοσφαιρικής ομάδας του ΣΥΝ.
Αν δεν διαθέτει τέτοια ομάδα το κόμμα καλό είναι να τη δημιουργήσει πάραυτα, και μάλιστα να βάλει διάταξη στο καταστατικό με το οποίο θα προβλέπεται η άσκηση της διοίκησης της ομάδας από δύο προέδρους, εναλλάξ.
Ο άλλος πρόεδρος θα είναι ο κυρ Αλέκος φυσικά ο οποίος, όπως όλα δείχνουν, δεν μπορεί να ζήσει χωρίς προεδρική καρέκλα.
Μόνο που θα πρέπει οι άνθρωποι του ΣΥΝ να επιταχύνουν τις διαδικασίες γιατί ελλοχεύει ο κίνδυνος να τους προλάβει, και να τους προσλάβει, ο Κούγιας!



Δευτέρα 6 Σεπτεμβρίου 2010

Όλοι για φτύσιμο!

Ο Αλαβάνος μέτρησε το μπόι του Τσίπρα και το βρήκε αρκετά χαμηλότερο από το δικό του, οπότε και τον έχρισε αρχηγό του ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ με το σκεπτικό πως θα τον κινεί σαν μαριονέτα, σύμφωνα με τις κάθε φορά σοφές απόψεις του.
Ο Τσίπρας όμως μέτρησε και κείνος το μπόι του και το βρήκε αρκετά μεγαλύτερο από του Αλαβάνου.
Υπερεκτίμησαν και οι δυό το ύψος τους…
Ο Κουβέλης, πάλι, βρήκε πως είναι ακόμα ψηλότερος και έφυγε για να δημιουργήσει την αριστερά των σαλονιών.
Ο Κωνσταντόπουλος κατάλαβε πως είχε πάρει λάθος δρόμο και άλλαξε ζωή…
Αν θελήσουμε να πάμε λίγο πιο πίσω θα βρούμε τη Δαμανάκη, τον Ανδρουλάκη, το Μπίστη και άλλους που τα οράματά τους δεν χωρούσαν στα στενά πλαίσια του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ…
Και τώρα;
Τώρα βγαίνει ο καθένας από το δικό του μετερίζι και διεκδικεί την ψήφο των αριστερών που αρνούνται να μπουν στο μαντρί του μονολιθικού ΚΚΕ.
Έχω, ειλικρινά, μπερδευτεί και δεν ξέρω ποιον από όλους να φτύσω!
Να τους φτύσω όλους;
Θα μείνω χωρίς σάλιο και δεν θα έχω για να φτύσω τους μνημόνιοκυβερνητικούς σοσιαΛΗΣΤΕΣ χατζηαβάτες που διαδέχτηκαν τους ανίκανους δεξιούς Καραγκιόζηδες.
Αδιέξοδο.
Το μόνο που μας μένει είναι να βρούμε και να στηρίξουμε αυτόν που (κατά Καβάφη) βλάπτει λιγότερο τη Συρία…


Καλό χειμώνα εύχομαι σε όλους-ες, αν και δεν το βλέπω

Κυριακή 23 Μαΐου 2010

Δε θέλει ή δε μπορεί;

Πολύς λόγος γίνεται μέσα στους κόλπους της αριστεράς για τις χωριστές συγκεντρώσεις του ΚΚΕ.
Ένας από αυτούς που τις επικρίνουν είμαι κι εγώ αλλά μάλλον θα πάψω να διατηρώ αυτή την άποψη και θα δικαιώσω την τακτική του ΚΚΕ.
Και πως θα μπορούσα να μη τους δώσω δίκιο όταν ο άλλος πόλος της αριστεράς που θα μπορούσε να επιλέξει το ΚΚΕ για συνεργασία (όχι μόνο εκλογική), είναι ανύπαρκτος;
Φαντάσου -λέει- να κάτσει το ΚΚΕ στο ίδιο τραπέζι με το ΣΥΝ και να ψάξουν τρόπους διεξόδου από τη στείρα αντιπαλότητα, που μόνο το δικομματισμό συμφέρει , αναζητώντας τα κοινά σημεία που τους ενώνουν και που θα έδινε νέες προοπτικές στην αριστερά.
Με ποιο κομμάτι του ΣΥΝ να κάτσει να συνομιλήσει; Με ποια από τις καμιά εικοσαριά συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ να κάνει διάλογο;
Κακά τα ψέματα. Η αριστερά σήμερα είναι και υπάρχει μόνο για να τιμάει τη μνήμη ηρώων και αδικαίωτων αγώνων από το παρελθόν.
Δεν μπορεί (δεν θέλει;) να εκφράσει σύγχρονο λόγο ώστε να καταφέρει να αποσπάσει την εξουσία από τα δυό κόμματα που από τη μεταπολίτευση κι εδώ διαδέχονται το ένα το άλλο στη διακυβέρνηση του τόπου.
Περιορίζονται, τόσο οι διάφορες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ όσο και το ¨συμπαγές¨ ΚΚΕ, σε ατάκες και ευφυολογήματα προς τέρψιν των φανατικών που τους ακολουθούν…
Εμείς οι υπόλοιποι που θέλουμε μια αριστερά που να συνδυάζει το λόγο με την πράξη και που οι γραφικότητες των ¨Αλαβάνων¨ μας απωθούν όσο και οι δογματικές κορώνες των ¨Μαϊληδων¨, στεκόμαστε άβουλοι θεατές και περιμένουμε.
Τι περιμένουμε; Ποιος ξέρει;
Ο πρόεδρος, πάντως, της σοσιαλιστικής διεθνούς, ο Γιώργος του Αντρέα που μας κυβερνάει, δήλωσε ότι τα μέτρα που παίρνει ξέρει ότι δεν είναι σύμφωνα με τις ιδεολογία του ΠΑΣΟΚ αλλά αναγκάζεται να τα πάρει προκειμένου να σωθεί η χώρα!
Αυτός τουλάχιστον σήκωσε τα χέρια και ομολόγησε πως στα δύσκολα μόνο η δεξιά πολιτική είναι ικανή να δώσει λύσεις.
Αν πιστεύει το ίδιο και η αριστερά (συνολικά) ας μας το πει ώστε να ξέρουμε και τι να περιμένουμε…
Αν έχει άλλη άποψη ας την εκφράσει μόνο με ενιαίο λόγο, γιατί όλα τα υπόλοιπα που ακούγονται αποσπασματικά, δεν είναι παρά σκαλοπάτια για να διευκολύνουν την άνοδο στην εξουσία του έτερου του δικομματισμού…





Σάββατο 24 Απριλίου 2010

ΟΙ 300 ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ

Όταν ακούω από κάποιον να αναφέρεται απαξιωτικά στους 300 της βουλής, ξέρω ότι θα πρόκειται είτε για οπαδό της ακροδεξιάς είτε για απολιτικό τιποτόφρονα ατομιστή. Τελευταία φορά που μου μίλησε κάποιος για τους ¨300 της βουλής, που θέλουν όλοι κρέμασμα¨, ήταν πριν από μια εβδομάδα από τον οφθαλμίατρό μου , τον οποίο γνωρίζω πάνω από μια δεκαετία, και που ποτέ στη διάρκεια όλων αυτών των χρόνων δεν μου έδωσε απόδειξη!
Η ισοπέδωση, γενικά, δεν είναι εργαλείο που σε βοηθάει να βγάλεις σωστά συμπεράσματα.
Αυτό που ακούγεται σήμερα για τους ¨300 ανίκανους¨ που μας οδήγησαν στις αγκάλες του ΔΝΤ, δεν έχει καμιά σχέση με την αλήθεια και μάλλον το διασπείρουν οι προπαγανδιστές του ατομισμού και του υπολανθάνοντα φασισμού.
Σε τι δηλαδή ευθύνονται οι βουλευτές της αριστεράς για το σημερινό μας χάλι ώστε να συμπεριλαμβάνονται στους υπόλοιπους που άσκησαν και ασκούν εξουσία;
Εντάξει, μπορείς να τους κατηγορήσεις για ανικανότητα στο να διαμορφώσουν ένα ενιαίο σχήμα που θα εμπνέει σεβασμό και εμπιστοσύνη για διεκδίκηση της εξουσίας, αλλά μέχρις εκεί.
Τη μεγάλη ευθύνη, δεν την έχουν οι ¨300 άχρηστοι¨ αλλά τα εκατομμύρια των ψηφοφόρων, που όταν τα κόμματα της αριστεράς τους ζητάνε την ψήφο τους εκείνοι επιλέγουν κάθε φορά των έναν εκ των δυο μονομάχων της εξουσίας, για να βγουν την επομένη να βρίζουν όχι μόνο αυτούς που ψήφισαν, αλλά τα ¨300 καθάρματα της βουλής¨.
Τα εκατομμύρια των ψηφοφόρων, που αρέσκονται να τους χαϊδεύουν τ΄ αυτιά αποκαλώντας τους από τα προεκλογικά μπαλκόνια ¨κυρίαρχο λαό¨ και που δεν αποφασίζουν κάποια στιγμή να τιμωρήσουν, με την άρνηση της ψήφου τους, όλους αυτούς τους πραγματικά ψεύτες και κλέφτες που μια ζωή τον κοροϊδεύουν.
Τα εκατομμύρια των ψηφοφόρων, που μάλλον βολεύονται με αυτή την εναλλαγή του δικομματισμού στην εξουσία, επειδή μπορούν στη συνέχεια τη δικιά του ανικανότητα να τη φορτώνουν σε άλλους…ανίκανους!

Τετάρτη 21 Απριλίου 2010

Στους χαλεπους καιρούς





Όταν η χούντα κατέλαβε την εξουσία, εγώ είχα πέντε μήνες απολυμένος από το στρατό ύστερα από 26 μήνες θητείας, εκ των οποίων τους 22 στον Έβρο.
Βρισκόμουν στα Γιάννενα κάνοντας διάφορες δουλειές του ποδαριού ενώ παράλληλα έψαχνα για μια σταθερή δουλειά ώστε να μη φύγω για την Αθήνα, όπου ζούσα από τα δεκατρία μου χρόνια μέχρι που πήγα φαντάρος.
Βγαίνοντας το πρωί της 21ης του Απρίλη από το σπίτι για να πάω στη δουλειά, αντίκρισα το αποκρουστικό θέαμα των τανκ που διέσχιζαν τους δρόμους και τους φαντάρους να περιπολούν πάνοπλοι. Η σκέψη μου εκείνη τη στιγμή ήταν παγωμένη και στο μυαλό μου στριφογύριζε η απορία, για το πως ο κόσμος γύρω κυκλοφορούσε αδιάφορα σαν να μη συνέβαινε τίποτα!
(Την ίδια απορία με μένα, φαντάζομαι πως θα την είχαν πολλοί και γιαυτό η χούντα μας σβερκώθηκε για εφτά χρόνια, αφού όλοι περίμεναν από τους ¨άλλους¨ να κάνουν κάτι)!
Με το πέρασμα της μέρας και εν μέσω κλαρίνων και ταμπούρλων, άκουγα από το ραδιόφωνο για τις συλλήψεις των ηγετών της αριστεράς και των οπαδών της. Έμαθα και για τις συλλήψεις των συγχωριανών μου που ήταν γνωστοί για τα φρονήματά τους και πικράθηκα. Αμυδρά πέρασε από το νου μου πως αν βρισκόμουν στο χωριό, ίσως να είχαν συλλάβει και μένα. Στη συνέχεια έβγαλα από τη σκέψη μου κάθε τέτοια ιδέα, λέγοντας, <<σιγά μην ασχοληθούν με μένα, που η όλη μου συμμετοχή στην αριστερά ήταν η οργάνωσή μου στους Λαμπράκηδες και το διάβασμα της ΑΥΓΗΣ>>.
Θαρρούσα πως όλοι οι άλλοι που είχαν συλληφθεί θα είχαν σκοτώσει, τουλάχιστον, καμιά δεκαριά φασίστες ο καθένας στα χρόνια της δράσης τους!
Λόγω του νεαρού της ηλικίας μου αγνοούσα ότι για τα γελοία αυτά υποκείμενα, κάθε φωνή που ακουγόταν και ξεχώριζε απ΄ το κοπάδι, ήταν φωνή επικίνδυνη και ανατρεπτική για το σύστημα.
Μπήκε ο Μάης και όλα φαινόταν ήσυχα όσο αφορά τις συλλήψεις αλλά φυλάγοντας τα ρούχα μου, για ναχω τα μισά, αποφάσισα να φύγω για την Αθήνα μέχρι να ¨δω τι θα γίνει¨.
Άφησα τη δουλειά μου και πήγα στο χωριό να αποχαιρετίσω τη μάνα, τους γνωστούς και τους φίλους, με τους οποίους το βράδυ τα ήπιαμε στο καφενείο του χωριού.
Γύρω στις 11 το διαλύσαμε και πήγα για ύπνο.
Δεν είχε χαράξει ακόμα και ξύπνησα από ένα δυνατό θόρυβο. Ανοίγω τα μάτια και μέχρι να καταλάβω τι συμβαίνει, βλέπω σκυμμένο πάνω από το κρεβάτι μου έναν φαντάρο να με σημαδεύει με ένα τουφέκι και να ουρλιάζει!
Εκείνη τη στιγμή, μετά το πρώτο ξάφνιασμα και την τρομάρα, στο μυαλό μου ήρθε το γεγονός ότι δεν μπορούσα να σηκωθώ και να ντυθώ μπροστά τους και είπα στον επικεφαλής να βγουν από το δωμάτιο για να ντυθώ και στη συνέχεια να τους ακολουθήσω. Εκείνος μου είπε αγριεμένος να σηκωθώ και να ντυθώ γιατί: <<άντρες είμαστε κι εμείς ρε μαλακισμένο, εκτός κι αν εσύ δεν είσαι άντρας>>!
Ο λόγος που ντρεπόμουν να σηκωθώ και να ντυθώ μπροστά τους, δεν ήταν βέβαια το ότι δεν ήμουν άντρας, αλλά τα δύο μπαλώματα που είχα στο σώβρακο και που ήταν (και τα δύο!) διαφορετικού χρώματος από το ίδιο το εσώρουχο! Φορούσα στην ουσία τρίχρωμο σώβρακο! Και ναι μεν σήμερα κάποιος που φορά τρίχρωμο σώβρακο θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι ακολουθεί τη μόδα, τότε όμως χωρίς αμφιβολία σήμαινε απέραντη φτώχεια!
Βλέποντας ότι τα ανθρωπόμορφα κτήνη επέμεναν, σηκώθηκα, ντύθηκα και τους ακολούθησα. Αφού μου πέρασαν χειροπέδες, με έβαλαν στη μέση περί τούς δέκα, στρατιώτες, ΤΕΑτζήδες και χωροφύλακες και με οδήγησαν στην πλατεία του χωριού όπου μαζί με κάμποσους συγχωριανούς ακόμα, με επιβίβασαν σε ένα στρατιωτικό φορτηγό που ξεκίνησε προς άγνωστη κατεύθυνση.
Κοιτάζοντας τους συγκρατούμενούς μου, που όλοι τους είχαν τα διπλάσια, και βαλε, από μένα χρόνια, πρόσεξα πως ο μόνος που είχε χειροπέδες, ήμουν εγώ.
<<Μωρέ μπράβο-μονολόγησα-τόσο σπουδαίος και επικίνδυνος κομμουνιστής ήμουν και δεν το ήξερα>>!..
Τώρα που η απόσταση από τα γεγονότα είναι τόσο μεγάλη και σκεπτόμενος τα όσα ακολούθησαν την υπόλοιπη ζωή μου, με βεβαιότητα μπορώ να πω πως η πορεία μου θα ήταν εντελώς διαφορετική αν δεν με είχαν συλλάβει τότε. Και πρώτα απ' όλα δεν θα έφευγα για μόνιμη εγκατάσταση στην Αθήνα.
Μπορεί και να μην γινόμουν κομματικό μέλος του ΚΚΕ, ίσως να μην ήμουν ούτε καν οπαδός…
Δεν τους το συγχώρησα όμως ποτέ το ότι με συνέλαβαν για κάτι που δεν ένιωθα ότι ήμουν. Δεν τους συγχώρησα τις δώδεκα μέρες κράτησής μου στις φυλακές της Κέρκυρας .
Δεν τους συγχώρησα την ¨δήλωση μετανοίας¨ που με ανάγκασαν να υπογράψω για να με αφήσουν ελεύθερο. Ορκίστηκα να γίνω αυτός που έλεγαν πως ήμουν, όταν: δεν μου έδιναν το ¨πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων¨ προκειμένου να εργαστώ, όταν μπουκάριζαν στο σπίτι μου απροειδοποίητα μέρα νύχτα για ''έλεγχο'', όταν κάθε τρεις και λίγο με καλούσαν στο τμήμα ''δι υπόθεσίν μου''...
Ναι, σίγουρα άλλους δρόμους θα είχα ακολουθήσει. Μπορεί να ήμουν καλύτερα, μπορεί και χειρότερα. Ποιος ξέρει...
Σήμερα, που η Σοβιετική Ένωση κατέρρευσε σαν πύργος από χαρτόνι, και που χωρίς να ανοίξει μύτη η απέραντη σοσιαλιστική αυτοκρατορία πέρασε στον καπιταλισμό, σήμερα που οι ιδέες έχασαν το νόημά τους και που ο καθένας δηλώνει και είναι ό,τι θέλει, όλα αυτά μου φαντάζουν τουλάχιστον γελοία! Τα χρόνια όμως εκείνα που ο φανατισμός ήταν ιδεολογία και ο ετσιθελισμός της εξουσίας για τους πολλούς φάνταζε κάτι αυτονόητο, χρειαζόταν κότσια όχι να είσαι, αλλά απλά και μόνο να δηλώνεις τη συμπάθειά σου στην αριστερά. Αυτό που ακριβώς ήμουν εγώ δηλαδή. Μου άρεσε ο ανατρεπτικός λόγος, αλλά ποτέ δεν θα ήθελα να ζήσω σε χώρα του `υπαρκτού`. Επειδή είχα μεγαλώσει σε ¨παιδόπολη¨ * αντιπαθούσα τις `κολεκτίβες`, που στο μυαλό μου φάνταζαν κάτι σαν τη ζωή του ιδρύματος. Βέβαια, συντηρητική ιδεολογία δεν θα ακολουθούσα ποτέ, αλλά και η ιδεολογία του `κοπαδιού` δεν μου ταίριαζε. Αφού όμως μου είπαν ότι είμαι κομμουνιστής και με συνέλαβαν σαν τέτοιο, είπα στη συνέχεια να μην τους χαλάσω το χατίρι!
Σήμερα δεν ανήκω οργανωτικά στο ΚΚΕ, ανήκω όμως και παραμένω στην αριστερά.
Ποια αριστερά;
Στην αριστερά που θα δημιουργηθεί λίγο δεξιότερα από το ΚΚΕ και ένα κλικ αριστερότερα του ΣΥΝ.
Στην ενωμένη και μεγάλη αριστερά, δηλαδή, και όχι στα γραφικά μορφώματα.
* οι παιδοπόλεις ήταν τα ιδρύματα της ¨Βασιλικής Πρόνοιας¨ που στέγαζαν τα ορφανά του εμφυλίου.
Ο πατέρας μου (τον οποίο δεν γνώρισα) ήταν από τη μεριά των ηττημένων και κάπου σε κάποια μάχη σκοτώθηκε χωρίς ποτέ να μάθουμε πως και που και χωρίς να βρεθεί ποτέ το πτώμα του…

Δευτέρα 19 Απριλίου 2010

Αν η γριά δεν θέλει;

Αυτοί οι ¨επαναστάτες¨ που θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο χωρίς να ρωτάνε τον κόσμο αν θέλει να αλλάξει, μου θυμίζουν τη γριά που δυό πρόσκοποι θέλησαν να την περάσουν στο απέναντι πεζοδρόμιο, προκειμένου να κάνουν μια καλή πράξη, χωρίς η γριά να θέλει να περάσει απέναντι!
Από όσο μπορώ να θυμάμαι, ποτέ και πουθενά στον κόσμο η ιστορία δεν άλλαξε με πράξης βίας από διάφορες ομάδες που αυτοχρίζονται επαναστατικές. Η οργανωμένη πάλη ενός λαού, μόνο αυτή μπορεί και είναι ικανή να γκρεμίσει ένα άδικο σύστημα. Όσο ένας λαός δεν ξεσηκώνεται για να κάνει κάτι τέτοιο σημαίνει πως δεν θεωρεί τόσο άδικο το σύστημα ώστε να αναγκαστεί να πάρει τα όπλα.
Όταν με όλα αυτά τα ακραία αντιλαϊκά μέτρα, το ΠΑΣΟΚ και ο ΓΑΠ στις δημοσκοπήσεις κρίνονται σαν οι πιο κατάλληλοι να μας κυβερνήσουν, αυτό που μπορείς να πεις στους συλληφθέντες του ¨Επαναστατικού Αγώνα¨ είναι: που πας ρε Καραμήτρο!
Για να μη πούμε και το άλλο: ασχολούμαστε όλοι με τις ¨γιάφκες των επαναστατών¨, και τα οικονομικά μέτρα που μας επιβάλλουν έρχονται σε δεύτερη μοίρα, μέχρι που είναι να αναρωτιέται κανείς μήπως και δεν πρόκειται για ¨λαϊκούς επαναστάτες¨ αλλά για ένα τμήμα της ασφάλειας που επιστρατεύεται σε δύσκολους καιρούς…


Τρίτη 13 Απριλίου 2010

ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΑΠΑΝΗ

Κηδεύτηκε σήμερα ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΑΠΑΝΗ στο πρώτο νεκροταφείο ο Αλέκος Τζανετάκος.
Δημοσία Δαπάνη. Γιατί;
Από όσο ξέρω, της τιμής αυτής δικαιούνται όσοι πρόσφεραν στο λαό, στην πατρίδα, στο έθνος, εξαιρετικές υπηρεσίες.
Μήπως έχασα επεισόδια;
Ποιες ακριβώς είναι οι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΕΣ υπηρεσίες που πρόσφερε ο εν λόγω; Σε ταινίες της πλάκας συμμετείχε με κύριο ρόλο αυτόν του καρπαζοεισπράκτορα.
Δε λέω, καλός ηθοποιός ήταν, αλλά σε καιρούς τόσο δύσκολους άξιζε να διαθέσει το κράτος το όποιο ποσό για τον αγαπητό Α. Τζανετάκο;
Με αυτή τη φόρα που έχουν πάρει στο υπουργείο πολιτισμού (αν είναι αυτό αρμόδιο), δεν θα μου φανεί παράξενο να δω και την κηδεία του Πρέκα (καλά νάναι ο άνθρωπος), να γίνεται δημοσία δαπάνη.
Θάλεγα και για τη Τσούλια ότι δεν θα με παραξένευε μια ανάλογη κηδεία (χτύπα ξύλο, καλά νάναι η κοπέλα), αλλά αυτό θα ήταν εντελώς φυσιολογικό, αφού σε ένα κράτος αυνανιζόμενο, τι φυσιολογικότερο να τιμήσει στο πρόσωπό της τη μούσα του!

Σάββατο 10 Απριλίου 2010

Η εικόνα της αριστεράς

Η ΠΑΣΚΕ, η συνδικαλιστική παράταξη που πρόσκειται στο ΠΑΣΟΚ (για όσους δεν το γνωρίζουν), στο προηγούμενο Διοικητικό Συμβούλιο (ΔΣ) της ΓΣΕΕ κατείχε τις 21 από τις 45 έδρες.
Μετά το πέρας του τελευταίου, 34ου συνεδρίου, που πραγματοποιήθηκε στη Χαλκιδική, αύξησε κατά μια τις έδρες της!
Παραλίγο, δηλαδή, θα κατακτούσε την αυτοδυναμία, με εκλογικό σύστημα την απλή αναλογική!!!
Το αποτέλεσμα αυτό στην ανώτερη εργατική συνομοσπονδία της χώρας, μας δίνει να καταλάβουμε πως τα όποια μέτρα της κυβέρνησης θα περάσουν χωρίς να ανοίξει μύτη.
Κι όχι μόνο αυτό, αφήνει και ίχνη υποψίας πως η πρόωρη καταφυγή στις κάλπες από τη ΝΔ ήταν μια στημένη ιστορία, αφού με ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ στα ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΑ χέρια, θα είχε καεί το σύμπαν αν επιχειρούσε η ΔΕΞΙΑ να περάσει τέτοια πρωτοφανή αντιλαϊκά μέτρα.
Και η αριστερά;
Ποια αριστερά;
Το μεν ΚΚΕ κατέχει 9 έδρες στο ΔΣ της συνομοσπονδίας και 3 ο ΣΥΝ. Δεν λέω 12, επειδή αυτοί οι αριθμοί δεν αθροίζονται με τίποτα!
Δεν αθροίζονται, γιατί τα δυό αυτά σχήματα δεν φαίνεται να συγκλίνουν πουθενά στο πως, στο πότε, στο αν και με ποια μέσα μπορούν να αντιπαλέψουν τις επιλογές της ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗΣ κυβέρνησης.
Και πρέπει να είναι αφελής κάποιος να πιστεύει ότι αυτοί οι δυο σχηματισμοί έχουν την ελάχιστη ιδεολογική σχέση μεταξύ τους.
Οι θέσεις του ΣΥΝ (που δεν είναι και ενιαίες), σε σχέση με αυτές του ΚΚΕ, γύρω από την Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι εντελώς αντίθετες. Οι μεν πιστεύουν στο θεσμό, οι δε αγωνίζονται να απεμπλακεί η χώρα από αυτόν-χωρίς όμως να μας λένε τι θα γίνει και πως θα πορευτούμε από κει κι ύστερα. Οι διαφορές βέβαια δεν εντοπίζονται μόνο στο επίπεδο της ΕΕ αλλά και σε πλείστα άλλα.
Και λοιπόν; έτσι θα περάσουν τα μέτρα;
Ναι, έτσι θα περάσουν. Με ¨άσφαιρα¨ πυρά από τις ελεγχόμενες από την κυβέρνηση συνδικαλιστικές ηγεσίες, με κανα γιαούρτι από κάποιους θερμόαιμους σε κάποιον εργατοπατέρα, με κάποιες μολότωφ και σπάσιμο βιτρινών από κάποιους αντεξουσιαστές και με τις ήρεμες-γραφικές παρελάσεις του ΠΑΜΕ…
Και θα περάσουν τα μέτρα με τη σύμφωνη γνώμη της πλειοψηφίας του λαού, γιατί αν η πλειοψηφία δεν το ήθελε, θα ψήφιζε με άλλα κριτήρια, τόσο στις βουλευτικές, όσο και στις εκλογές στα συνδικάτα.
Ο λαός όμως δεν εμπιστεύεται την αριστερά.
Και φυσικά, δεν φταίει ο λαός που της γυρίζει την πλάτη αλλά φταίει η αριστερά που δεν είναι ικανή να αλλάξει την ιδέα που έχει ο λαός για κείνη.
Με καταγγελίες και ρητορικά εφευρήματα του περασμένου αιώνα, δεν πείθεις κανέναν.
Καλά τα ιδεολογήματα αλλά υπάρχει κι η ζωή. Υπάρχει το σήμερα που απαιτεί λύσεις άμεσες και όχι ευχολόγια που παραπέμπουν στο μακρινό μέλλον.
Η ευκαιρία για την αριστερά είναι σήμερα, είναι τώρα. Αν δεν την αρπάξει, θα σημαίνει, όχι ότι δεν μπορεί, αλλά ότι δεν θέλει ευθύνες και βολεύεται στο ρόλο του…εισαγγελέα.
Ένα πρώτο βήμα, για να αλλάξει το όλο κλίμα και να μεταστραφεί ο λαός, θα ήταν να δει μια μεγάλη και ενωμένη αριστερά που θα προτείνει λύσεις ρεαλιστικές και όχι να ποντάρει στην εξαθλίωσή του, προκειμένου να αυξήσει τις δυνάμεις της.
Η σημερινή, όμως, εικόνα της αριστεράς μοιάζει με τα μικρά μπακάλικα που προσπαθούν να αντιπαρατεθούν στα σούπερ μάρκετ.
Εντάξει, δεν μπορεί η αριστερά να γίνει σούπερ μάρκετ, ας φροντίσει τουλάχιστον να μη θυμίζει συνοικιακό μπακάλικο!

Κυριακή 4 Απριλίου 2010

Αρχηγός κράτους!


Η γελοιότητα σε όλο της το μεγαλείο!
Όταν μια χώρα διαθέτει αυτό το τεράστιο αεροπλάνο για να μεταφέρει (με τιμές αρχηγού κράτους!!!) ένα γκαζοκάντηλο, δεν είναι να απορείς γιατί φτάσαμε, σαν χώρα, στο μη παρέκει.
Η όλη ιστορία φαντάζει ακόμα πιο γελοία με την γεμάτη συγκινητική κατάνυξη περιγραφή της δημοσιογράφου η οποία, πέραν των άλλων, μιλάει και για πλήθος κόσμου που προσέτρεξαν στην υποδοχή του…αρχηγού του κράτους, ενώ κάτι τέτοιο δεν φαίνεται στη μεταδιδόμενη εικόνα.
Για να μη θεωρηθεί ότι προσβάλω το θρησκευτικό συναίσθημα όσων αγάλονται με παρόμοιες εικόνες, θέλω να πω ότι καλά κάνουν και αγάλονται αλλά να πληρώσουν αυτοί το λογαριασμό τέτοιων, και άλλων παρεμφερών εκδηλώσεων και όχι να ζητάνε και τη δική μου οικονομική συνεισφορά.
Και για να μην είμαι εντελώς έξω από το κλίμα των ημερών, εύχομαι χρόνια πολλά σε όσους δεν σπαταλάνε άσκοπα το χρόνο τους και στους υπόλοιπους, καλή ανάσταση από το βαθύ λήθαργο.

Δευτέρα 8 Μαρτίου 2010

Έτσι θα σωθεί η χώρα

Το 33% του κόσμου στη χώρα μας είναι υπέρ της απελευθέρωσης των εργασιακών σχέσεων. Το 35% τάσσεται υπέρ της κατάργησης των συλλογικών συμβάσεων στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, ενώ το 24% δηλώνει ναι στην επιβολή του φόρου στην ενέργεια.
Το 25% θέλει να καταργηθεί ο 14ος μισθός στο δημόσιο ενώ το 14% θέλει να γίνει το ίδιο και στον ιδιωτικό τομέα.
Το 25% των συνελλήνων είναι υπέρ της αύξησης του ΦΠΑ ενώ το 13% θέλει να μειωθούν οι συντάξεις.
Και, τέλος, 26% του λαού πιστεύει ότι με τη λήψη αυτών των μέτρων η χώρα θα ανακάμψει και θα βγει από τη μιζέρια.
Αυτή είναι η ανάγνωση των σφυγμομετρήσεων που κάνω εγώ, αλλά από την ανάποδη. Αντί δηλαδή να δω ότι το 75% του λαού είναι κατά της κατάργησης του 14ου μισθού βλέπω το 25% που είναι υπέρ!
Αν η κυβέρνηση κάνει την ανάγνωση αυτών των δημοσκοπικών ευρημάτων με τον τρόπο που το κάνω εγώ νομίζω ότι το πρόβλημα του χρέους της χώρας λύνεται αυτόματα.
Δεν είμαι καθόλου καλός στα οικονομικά και πιθανώς, κάνοντας λάθος υπολογισμούς, να μη σώνεται η πατρίδα με αυτούς που είναι διατεθειμένοι να τη βγάλουν από τα δύσκολα, προσφέροντας μισθούς συντάξεις δώρα κλπ...
Αν κάτι τέτοιο συμβαίνει τότε να καταφύγουν στη λύση των DVD.
Πως;
Να υποχρεώσουν τις εφημερίδες να διανέμουν στις Κυριακάτικες εκδόσεις τους ροζ ντι-βι ντί με πρωταγωνίστριες τις διάφορες πουτανίτσες των πρωινωμεσημεριανάδικων εκπομπών της TV, με αντίτιμο δυό τρία ευρώ πάνω από την τιμή που ισχύει σήμερα και αυτό το επιπλέον να πηγαίνει κατευθείαν στα ταμεία του κράτους.
Και θα σωθεί έτσι η οικονομία μας;
Ναι!
Σε αυτή τη χώρα έχουμε αρκετές ¨επώνυμες¨ τσούλες που θα προσφερθούν για το γύρισμα τέτοιων ταινιών και ακόμα περισσότερους ¨ανώνυμους¨ ηλίθιους που θα αγοράσουν αυτές τις ταινίες!


Τρίτη 2 Μαρτίου 2010

Η γριπη που δεν ήρθε


Τα τελευταία πέντε με έξι χρόνια η γρίπη με επισκεπτόταν και κάθονταν, για να με ταλαιπωρεί με τα δυσάρεστα συμπτώματά της, γύρω στις δέκα μέρες. Το είχα συνηθίσει και περίμενα τον ερχομό της σαν κάτι το εντελώς φυσιολογικό.
Φέτος, όχι μόνο δεν ήρθε στο προγραμματισμένο της ραντεβού, αλλά δεν καταδέχτηκε νάρθει προς συνάντησή μου ούτε κι ένας απλός πονοκέφαλος, ούτε καν ένα κάποιο συνάχι.
Περιττό βέβαια να πω πώς ούτε τα περασμένα χρόνια έκανα εμβόλιο, αλλά ούτε και τούτη τη χρονιά, με την προαναγγελθείσα επέλαση της πανδημίας.
Για να πω την αλήθεια, στο πάρα πέντε ήμουν να μπω στην ουρά για να υποστώ το τρύπημα της βελόνας. Αιτία που δεν το αποφάσισα ήταν η Μαριλίζα –καλή της ώρα- που μπροστά στις κάμερες και με ύφος αγέρωχο, περήφανο και χαμογελαστό, έτεινε το μπράτσο της για τρύπημα για να με πείσει πως πρέπει να εμβολιαστώ για να μην πεθάνω.
Με το που την είδα είπα: καλύτερα ο θάνατος από αμέλεια παρά από βλακεία!
Το όλο σκηνικό ήταν τόσο γελοία στημένο που, εκτός της αισθητικής, πρόσβαλε και τη νοημοσύνη μας.
Από την όλη ιστορία αυτό που έμεινε σε μένα, και φαντάζομαι και σε κάποια εκατομμύρια συνελλήνων, είναι ο κλονισμός της εμπιστοσύνης μας προς την ιατρική επιστήμη.
Στο εξής, με σκεπτικισμό θα ακούμε τις συμβουλές και τις παραινέσεις των γιατρών, αναλογιζόμενοι αν αυτά που μας λένε είναι γνωματεύσεις που στηρίζονται στις ιατρικές τους γνώσεις ή στις επιθυμίες-εντολές των φαρμακοβιομηχανιών.
Τι τα θες τι τα γυρεύεις όμως, αυτός είναι ο καπιταλισμός κι αυτοί είμαστε κι εμείς που τον στηρίζουμε.
Και τι άλλο θα μπορούσαμε να κάνουμε; Να φέρουμε το σοσιαλισμό;
Να τον φέρουμε, αλλά σε τι μορφή και με ποια συσκευασία;
Γεμίσαμε από λογής σοσιαλιστές, σε σημείο που και το κόμμα που μας κυβερνάει να θεωρείται κι αυτό σοσιαλιστικό-το λέει άλλωστε και στον τίτλο του.
Θα ήταν μια λύση να φέρναμε το κομμουνιστικό κόμμα, σαν γνήσιο εκφραστή των σοσιαλιστικών απόψεων, αλλά κι αυτό γιαλατζί θα είναι αφού η ιδεολογία του κονταροχτυπιέται με κείνο το σταυρό που κρέμεται στο λαιμό της Λιάνας.
Και τι να κάνουμε;
Δεν ξέρω.
Άλλωστε, εγώ για τη γρίπη (που δεν ήρθε) ήθελα να σας πω!

Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2010

ΠΑΜΕ ένα βήμα μπρος-δυό αιώνες πίσω




Σήμερα οι εργατοϋπάλληλοι απεργούν.
Με πρόσκληση της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ όλοι οι συμμετέχοντες στην απεργιακή κινητοποίηση συγκεντρώθηκαν στο πεδίο του Άρεως. Όλοι; Έ όχι κι όλοι.
Υπάρχει ένα κομμάτι των απεργών, που όπως το συνηθίζει τα τελευταία χρόνια, έκανε τη συγκέντρωσή του στην Ομόνοια και πορεύθηκε για μια ακόμα φορά στο δικό του μοναχικό δρόμο.
Είναι το ΠΑΜΕ, το εκλεκτό κομμάτι της εργατικής (και υπαλληλικής;) τάξης, που με τη λαμπρή καθοδήγηση του ΚΚΕ αντιμάχεται, μόνο αυτό, χωρίς παλινωδίες και με συνέπεια τον άγριο καπιταλισμό.
Λοιπόν, προτείνω στην ηγεσία του ΚΚΕ, για να είναι σίγουρη ότι δεν θα μολυνθούν τα μέλη της από το συγχρωτισμό τους με τους οπορτουνιστές του ΣΥ.ΡΙΖ.Α και των υπόλοιπων τάχαμου αριστερών, να αλλάξουν τόπο συγκέντρωσης γιατί όσο νάναι η Ομόνοια με το πεδίο του Άρεως είναι πολύ κοντά και όλο και κάποιος ψευτοαριστερός μπορεί να μπερδευτεί από τα κόκκινα πανό και τα επαναστατικά συνθήματα και να παρεισφρήσει ανάμεσά τους, οπότε ο κίνδυνος της μόλυνσης θα είναι αναπόφευκτος.
Μια καλή ιδέα θα ήταν, κάθε φορά που συμπίπτουν οι κινητοποιήσεις τους με κείνες των λακέδων της μπουρζουαζίας και των χειροκροτητών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αυτοί να διοργανώνουν τη συγκέντρωσή τους όσο γίνεται πιο μακριά.
Μια καλή ιδέα θα ήταν να πηγαίνουν στο Γράμμο, όπου διατρανώνοντας τα αντικαπιταλιστικά και αντιευρωπαϊκά τους αισθήματα, παράλληλα θα προετοιμάζουν και το νέο αντάρτικο.
Τώρα βέβαια ο Γράμμος πέφτει κάπως μακριά, η ανάβαση δύσκολη για τους παλιούς συντρόφους και τα συνθήματά τους θα τα παίρνει ο αέρας.
Ας διαλέξουν το Γοργοπόταμο ή ακόμα καλύτερα τη Μακρόνησο που είναι και πιο εύκολα προσβάσιμη και με ισχυρούς συμβολισμούς.
Κι εκεί όμως, θα πει κάποιος, ο αέρας θα πάρει τα συνθήματα και οι επαναστατικές τους διακηρύξεις σαν αντίλαλος στα αυτιά τους θα γυρίζουν.
Ε, και;
Μήπως ο αέρας δεν παίρνει τα λόγια τους στις μοναχικές τους πορείες στους δρόμους της Αθήνας και των άλλων πόλεων;
Μήπως δίνει κανείς σημασία στα συνθήματά τους;
Οι κυβερνώντες, εκεί που γράφουν εμάς τους ¨συμβιβασμένους¨ ακριβώς στο ίδιο σημείο γράφουν και αυτούς τους ¨ασυμβίβαστους¨.
Για να σταματήσουν οι ΑΡΧΟΝΤΕΣ να μας γράφουν υπάρχει λύση, αλλά δεν την λέω αφού το ΚΚΕ και η ηγεσία του τη γνωρίζει.
Γιατί δεν την εφαρμόζει;
Γιατί η ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ Η ΚΟΙΝΗ ΔΡΑΣΗ για αυτούς, είναι λέξεις που αποκτάν περιεχόμενο μόνο όταν οι μάζες είναι ελεγχόμενες και κουρδισμένες στο δικό τους ιδεολογικό βηματισμό, και μηχανισμό.

Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου 2010

Μιά δουλειά που συμφέρει.

Μετά το (κυριολεκτικό) ξεβράκωμα που έκαναν οι Αλβανοί κακοποιοί στους δυό αστυνομικούς, οι φρουροί της τάξης και του νόμου το πήραν προσωπικά και αποφάσισαν να ξεπλύνουν την προσβολή.
Αποτέλεσμα; άλλη μια γκάφα, η οποία είχε σαν κατάληξη την τραγική δολοφονία ενός ανυποψίαστου εικοσιπεντάχρονου βιοπαλαιστή.
Αυτά όμως λίγο πολύ είναι γνωστά και ειπώθηκαν κατά κόρον από τα ΜΜΕ με λόγο και εικόνα.
Εκεί που θάθελα εγώ να σταθώ είναι η δήλωση του ενός από τους συλληφθέντες κακοποιούς, με την οποία δήλωση, αναλάμβανε τη φροντίδα του παιδιού του δολοφονημένου από τα αστυνομικά πυρά!
Αυτή η δήλωση, με το απύθμενο θράσος, μου θύμισε την ιστορία του τύπου που αφού αφόδευσε έξω από την πόρτα ενός σπιτιού, χτύπησε στη συνέχεια το κουδούνι ζητώντας χαρτί τουαλέτας για να σκουπιστεί!
Δηλαδή, αυτό το κτήνος μας είπε κατάμουτρα ότι έχει τόσα λεφτά από τις ληστείες ώστε μπορεί να φροντίζει χήρες κι ορφανά.
Προτείνω να κάνουν δεκτή την πρόταση του ληστή και μάλιστα να του δώσουν το μωρό για υιοθεσία για να το μεγαλώσει με τις αρχές και τις αξίες που ο ίδιος έχει επιλέξει προκειμένου να χτυπηθεί η αδικία και η ανισότητα της ¨κακούργας κενωνίας¨ .
Εδώ ακριβώς όμως, προβάλει και το ζήτημα του τι γίνονται τα λεφτά από τις ληστείες και τις απαγωγές όλων αυτών που συλλαμβάνονται.
Μάλλον άστοχο το ερώτημα, αφού το συμπέρασμα βγαίνει από μόνο του ύστερα από τη δήλωση αυτού του εγκληματία, που ενώ κυκλοφορούσε με καμιά κατοστή χειροβομβίδες, καλάσνικωφ και άλλα συναφή, μας είπε ότι δεν του λείπουν…τα αλτρουιστικά αισθήματα.
Νομίζω πως όσους ληστές κι αν συλλαμβάνουν, όταν δεν βρίσκονται τα κλεμμένα χρήματα, οι ληστείες θα αυξάνονται αφού η…δουλειά του ληστή είναι συμφέρουσα!
Σου λέει ο άλλος: προκειμένου να σέρνομαι σαράντα-πενήντα χρόνια στο μεροκάματο με έπαθλο στα γεράματα μια σύνταξη των 700€, καλύτερα πέντε δέκα χρόνια φυλακή και εκατομμυριούχος στα τριάντα μου χρόνια.
Δεν είναι κι άσχημα.
Θα μου πεις, αφού έτσι απλά είναι τα πράγματα γιατί δεν επέλεξα κι εγώ στη ζωή μου να κάνω το ίδιο.
Θα σου πω.
Παλιάνθρωπος γεννιέσαι, δεν γίνεσαι!
Μπορεί βέβαια να ισχύει και το αντίθετο…
Δεν παίρνω κι όρκο!

ΥΓ: κατά την μεταγωγή των ληστών στα δικαστήρια τα πρόσωπά τους ήταν καλυμμένα ώστε να προστατευθούν τα προσωπικά τους δεδομένα!!!
Δεν μας χέ… ρε Νταλάρα!