Δευτέρα 30 Ιουλίου 2012

ΣΕ ΔΡΑΧΜΕΣ ΤΟΣΟ…

Πήγα στην εφορία σήμερα για διακανονισμό του οφειλόμενου ποσού μετά την εκκαθάριση της δήλωσης εισοδήματος και κοιτάζοντας την απόδειξη στο σπίτι είδα πως τα 250€ που έδωσα στον ταμία αντιστοιχούν (όπως σημειώνεται στην απόδειξη) σε 85.188 δραχμές!
Μας ετοιμάζουν για επιστροφή στη δραχμή ή τα έντυπα που έχουν είναι παλιάς κοπής;
Μάλλον για το δεύτερο θα πρόκειται αφού στη δραχμή θα μας οδηγούσε ο ΣΥΡΙΖΑ, αν εκλεγόταν, όπως μας διαβεβαίωνε το μαύρο μέτωπο της κυβερνητικής συνεργασίας.
Ας το ευχηθούμε, αν και μοιάζει αδιάφορο αν η πτώχευση έρθει με ευρώ ή δραχμές…

Παρασκευή 27 Ιουλίου 2012

ΤΑ ΑΠΟΛΕΣΘΕΝΤΑ

Τις τελευταίες μέρες πηγαίνω και ρίχνω καμιά βουτιά στην παραλία του Σχινιά.
Τώρα, θα μου πεις, εδώ ο κόσμος καίγεται και συ μας μιλάς για τις τσάρκες σου στις παραλίες;
Δε βαριέσαι, είναι κι αυτός ένας τρόπος να ξεχάσει κανείς τα τόσα προβλήματα και να το παίξει στρουθοκάμηλος…
Για να μη θεωρηθεί όμως ότι είμαι εντελώς ασυνείδητος και δεν ενδιαφέρομαι για κανέναν πλην του εαυτού μου αποφάσισα να δημοσιεύσω αυτές τις φωτογραφίες από απολεσθέντα αντικείμενα που βρήκα στην παραλία ώστε ο κάτοχός τους αν τύχει και διαβάσει το παρόν ιστολόγιο να πάει να τα παραλάβει από το χώρο που είναι συγκεντρωμένα.

ΥΓ: Επειδή το ιστολόγιό μου δεν δέχεται περισσότερες από 1000 επισκέψεις την ημέρα αναδημοσιεύστε αν θέλετε το κείμενο με τις φώτο ώστε να αυξηθούν οι πιθανότητες ανάκτησης των απολεσθέντων από τους κατόχους τους.
Ευχαριστώ και καλό καλοκαίρι.

Τρίτη 10 Ιουλίου 2012

ΑΜΗΝ

Πολύς Καβάφης και Βαρναλης ενέσκηψε στη βουλή και αρχίζω να ανησυχώ.  Όχι τίποτ' άλλο,δηλαδη,αλλά μη και προσπαθώντας να βρούμε την καλύτερη ατάκα ξεχάσουμε τους μισθούς,τις συντάξεις,την ανεργία... Μην αρχίσουμε το σικέ παιχνίδι των δυο παλιων "μονομάχων" Καραμανλή-Παπανδρέου (Αντρέα,γιατί ο άλλος ούτε και γιαυτό δεν ήταν ικανός...). Μπουχτίσαμε από "έξυπνες" ερωτοαπαντήσεις και στημένες αντιπαραθέσεις και κόντρες,που τους μόνους που ικανοποιούν είναι τα κομματικά ακροατήρια και τους κάθε λογής γλείφτες και αυλοκόλακες. Είναι βέβαια νωρίς ακόμα αλλά καλό είναι να επισημαίνονται αυτά τα παρακμιακά φαινόμενα τώρα στην αρχή γιατί αν αφεθούν  θα γίνουν καθεστώς και τότε θα γυρίσουμε στην εποχή του ΒΥΘΙΣΑΤΕ ΤΟ ΧΩΡΑ και της Δημητρας,με τις ξεματιαστρες τους εξομολόγους και τα ταματα στην Τήνο. Και μια και ο λόγος, δεν ακούω τίποτα για χωρισμό κράτους -εκκλησίας και μαζί με τα προηγούμενα αρχίζω να ανησυχω ΚΑΙ γιαυτό. Ελπίζω να μην επαληθετούν οι ανησυχίες μου και να μην επικρατήσει η συνιστωσα(ποια;) του Γλέζου, που στα γεράματα μας πρόκυψε ευλαβής και θεοσεβούμενος Χριστιανός... ΑΜΗΝ!

Πέμπτη 5 Ιουλίου 2012

ΤΑ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΑ ΠΡΟΝΟΜΙΑ...

Λόγος πολύς για τα βουλευτικά αυτοκίνητα και τα όλα όσα άλλα προνόμια χορηγούνται στους εκπροσώπους του λαού.  Να πω ευθύς εξαρχής πως τάσσομαι υπέρ των "προνομίων" των βουλευτών επειδή τους θέλω ωραιους περήφανους και οικονομικά ανεξάρτητους ώστε να απαιτώ απο αυτούς μια αναλογη ζωή και για μένα.  Όσοι θέλουν τους βουλευτές να ζουν με ένα μιζερο μισθό είτε δεν είναι καλα ενημερωμένοι είτε είναι οπαδοί του ολοκληρωτισμού... Θυμάμαι τη δεκαετία του '80 το βουλευτή του ΚΚΕ Μαυροδογλου να κρατά κάτω απο τη μασχάλη του δυο μπουριά της σομπας και να τραβά για το σπιτι μετα απο σύσκεψη που ειχαμε στην ΕΣΑΚ-Σ... Όσοι θέλουν έτσι τους βουλευτές με γεια τους και χαρά τους,εγώ όχι! Ο βουλευτής πρέπει να μπορεί να ζει και να κινείται με άνεση για να είναι σε θέση να προσφέρει έργο ουσίας και όχι να προσπαθεί να μοιράσει τη μιζέρια του με τους μιζερους... Να μη χρειαστεί ποτέ να καταφύγει σε μίζες και άλλες ύποπτες συναλλαγές,αλλα όταν συλληφθεί για κάτι τέτοιο η τιμωρία του να είναι άμεση και παραδειγματική.  Αυτές μου τις απόψεις τις έχω και τις εκφράζω απο τι θέση που βρίσκομαι. Απο τη θέση του μοσθωτού πριν και του συνταξιούχου τώρα. Είναι προφανές πως αν ήμουν ο γιος του Μητσοτάκη θα είχα διαφορετικές απόψεις. Δεν είμαι όμως και δεν μασάω τις λαικικίστηκες κορώνες των χορτάτων που θέλουν να με πείσουν πως το να ζεις σαν μυρμηγκι είναι καλύτερο απο το να πεθάνεις σαν τζίτζικας! Μη μασάς και συ. 

Κυριακή 1 Ιουλίου 2012

ΟΤΑΝ…

Όταν ακούω τον Πάγκαλο συμπαθώ το Βενιζέλο και όταν ακούω το Βενιζέλο συμπαθώ τον Παπανδρέου.
Όταν σκέπτομαι το Σαμαρά πρωθυπουργό νοσταλγώ  το Μητσοτάκη και όταν θυμάμαι το Μητσοτάκη νοσταλγώ τον άρρωστο Αντρέα.
Όταν βλέπω το Μιχαλολιάκο στη βουλή λυπάμαι για την απουσία του Καρατζαφέρη και όταν βλέπω τον Καρατζαφέρη  λυπάμαι τον Κουβέλη.
Όταν νιώθω πως ο μισθός μου αρχίζει να μειώνεται επικίνδυνα βρίζω το ΚΚΕ που δεν νιώθει την ανάγκη να συνεργαστεί με τη υπόλοιπη αριστερά και όταν η αριστερά δεν μπορεί να νιώσει τους καημούς του κόσμου απελπίζομαι.
Όταν ο ρακένδυτος γείτονάς μου ειρωνεύεται την αριστερά και ψηφίζει δεξιά αγανακτώ και όταν ο νεαρός άνεργος σνομπάρει τις εκλογές και αρνείται να πάει να ψηφίσει σιχαίνομαι τα νιάτα.
Όταν κοιτάζω στον καθρέφτη και βλέπω τα άσπρα μου μαλλιά, λέω: <<ρε, αντί να θλίβεσαι με όλα αυτά μήπως πρέπει να πας να βάψεις τα μαλλιά>>;
Καλό μήνα σε όλους και όλες.