Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2015

ΟΤΑΝ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΧΑΝΟΝΤΑΙ

Πριν από κάνα μήνα αποχαιρέτησα και το Νικήτα, τον τελευταίο φίλο.

Έφυγε ξαφνικά κι αυτό ήταν καλό για κείνον, επειδή δεν έζησε τον εξευτελισμό  που επιφέρει ένας θάνατος μετά από μακρόχρονη ασθένεια, αλλά πολύ δυσάρεστο για τους συγγενείς και φίλους που τον έχασαν απροειδοποίητα.

Με το Νικήτα τις μόνες βαριές κουβέντες που ανταλλάξαμε ήταν όταν εγώ αποχώρησα από του ΚΚΕ για να ενταχτώ στο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ το 1991 και κείνος παρέμεινε πιστός στα δικά του οράματα και τις ουτοπίες. Δεν κράτησε για πολύ αυτή η διένεξη αφού με το Νικήτα μας ένωναν πολλά περισσότερα από όσα θα μπορούσαν να σταθούν εμπόδιο σε μια φιλία πάνω από σαράντα χρόνια.

Με το χαμό του Νικήτα κατάλαβα πόσο αληθινό ήταν εκείνο  που είχε πει ο Νίκος Δήμου πριν χρόνια. Στη ζωή, είχε γράψει κάπου ο Δήμου, αν καταφέρεις να  κάνεις ένα με δυο φίλους θα πρέπει να θεωρείς τον εαυτό σου πολύ τυχερό. Εγώ κατάφερα να κάνω τρεις φίλους οπότε ήμουν από τους τυχερούς…

Το θέμα είναι ότι και οι τρεις έφυγαν και οι μόνοι φίλοι που μου απόμειναν είναι οι ¨φίλοι¨ του διαδικτύου…

Κάπως έτσι, και αποχαιρετώντας τους φίλους, αρχίζω να ανησυχώ και για τη δική μου πορεία αφού αν μετρήσω τους πεθαμένους που γνωρίζω θα βγουν περισσότεροι από τους ζωντανούς!

Τους παρακάτω στίχους τους αφιερώνω στο φίλο μου το Νικήτα.

 

 
*** Κοίτα να δεις πως φύγανε και χάθηκαν οι φίλοι
φεγγάρι μεσ΄ το χάραμα ήλιος χλωμός στο δείλι
Μελαγχολώ και θλίβομαι στον κόσμο που μικραίνει
στο νου μου λίγοι οι ζωντανοί πολλοί οι πεθαμένοι
Δεν καρτερώ το θάνατο-θαρρώ πως δε θα σβήσω-
μα σ΄ ένα κόσμο άγνωστο  τι ωφελεί να ζήσω;
Απόμακρος κι απόμαχος περνώ κι αργοδιαβαίνω
ξυπνώ και ανασταίνομαι κοιμάμαι και πεθαίνω
Δεν κλαίω δεν πικραίνομαι το μπούσουλα δε χάνω
ξέρω, αφού γεννήθηκα μια μέρα θα πεθάνω
Για ένα κλαίω μοναχά  κι ένα μαράζι βάνω
που  πέθαναν  τα όνειρα προτού εγώ πεθάνω.

Καλή χρονιά σε όλους μας.

 

Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2015

ΜΟΝΟΛΟΓΟΣ


             
Εγώ δεν καναλιάζομαι δεν μπαίνω σε καλούπι
ούτε λιοντάρι να με πεις μα ούτε και κουνούπι
Επιλογή στ΄ αφεντικά μη μου ζητάς να κάνω
εγώ δεν μπαίνω στη γραμμή μακάρι να πεθάνω
Την κοινωνία που ποθώ τη θέλω δίχως φράχτες
χωρίς συρματοπλέγματα ινστρούχτορες και κράχτες
Δεν θέλω δεσμοφύλακες ούτε στρατό και νόμους
εγώ δεν θέλω δικαστές παπάδες κι αστυνόμους
Μια κοινωνία αληθινή έκλεισα μεσ΄ τα στήθια
αυτήν που μούλεγαν παιδί τότε στα παραμύθια
Κι αν δεν υπάρχει πουθενά ο κόσμος που ζητάω
άσε με μες τα σύννεφα μονάχος να πετάω.


ΥΓ-Υπάρχουν πολλοί τρόποι να εκφραστείς όταν η οργή σε πνίγει  βλέποντας τα όσα συμβαίνουν γύρω σου.
Ο καλύτερος θα ήταν να αρπάξεις ένα όπλο και να πάρεις τα βουνά, αλλά αυτό είναι κομμάτι δύσκολο σήμερα και καλό είναι να προσαρμόζεσαι σε λιγότερο βίαιες κινήσεις και πράξεις.
Παίξτο ποιητής, όπως εγώ.
Είναι ανώδυνο και σε εκτονώνει...

 
 


Τρίτη 13 Οκτωβρίου 2015

ΜΑΣΚΑΡΑΛΙΚΙΑ

Είμαι περίεργος να μάθω αν η πρωτοβουλία του μασκαρέματος με τη στρατιωτική στολή ανήκει στο ίδιο τον Τσίπρα ή σε κάποιο επικοινωνιολόγο.
Και βέβαια δεν αναφέρομαι στον καμένο, φυσικά, αλλά στο δικό μας αριστερό πρωθυπουργό που καταπώς φαίνεται αρχίζει να αντιγράφει ό,τι χειρότερο από τους προκατόχους του.
Αν πιστεύει ο Τσίπρας ότι με κάτι τέτοια κολπάκια κερδίζει σε δημοτικότητα είναι μακριά νυχτωμένος.
Παρόμοιες κινήσεις προκαλούν  θυμηδία στο λαό και δίνουν δουλειά σε ευθυμογράφους.
Καλά θα κάνει να ξαναβρεί τον παλιό του (καλό) εαυτό και να ασχοληθεί σοβαρά με τα προβλήματα του κόσμου αφήνοντας στην  άκρη παρόμοιες, θεατρινίστικες, εμφανίσεις.
  

Κυριακή 4 Οκτωβρίου 2015

ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ...

Μέσα σε κλίμα συντροφικότητας και εγκαρδιότητας, που καθρεφτιζόταν τόσο στο πρόσωπο της πρώην όσο και του νυν προέδρου της βουλής,  έγινε η τελετή παραλαβής παράδοσης καθηκόντων.
Η ιστορία θα κρίνει του καθένα μας, ή κάπως έτσι, είπε η Ζωή, και σε αυτό συμφώνησε και ο Βούτσης.
Ευτυχώς που ο λαός δεν έκατσε να περιμένει την ιστορία να κρίνει και έκρινε αυτός, γιατί αν περίμενε να κρίνει η ιστορία αυτό δεν θα ήταν το τέλος της ιστορίας αλλά της υπομονής μας.

 

Τρίτη 29 Σεπτεμβρίου 2015

ΟΣΟΙ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ ΝΕΟΙ…


 
Στην προηγούμενη ανάρτησή μου είχα πει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι μπροστά με πάνω από πέντε ποσοστιαίες μονάδες  και πως θα είναι άθλος αν καταφέρει να μπει στη βουλή η ΛΑ.Ε.
Εκείνο, όμως,  που γνώριζα εγώ δεν μπορεί να μη το γνώριζαν οι δημοσκόποι, που ήθελαν με το ζόρι να μετατρέψουν σε ντέρμπι ένα περίπατο του ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι ΟΛΕΣ οι εταιρίες δημοσκοπήσεων έβλεπαν τη Χρυσή Αυγή τρίτο κόμμα και το Λεβέντη να μπαίνει στη βουλή. Κι ενώ πρόβλεπαν σωστά τα δυό προηγούμενα δεν μπορεί να μην ήταν σε θέση να προβλέψουν και την άνετη επικράτηση του πρώτου κόμματος.
Αυτά για όσους εμπιστεύονται τους δημοσκόπους- υπαλλήλους των ολιγαρχών…
Θα ήθελα ωστόσο να σταθώ λίγο στους συντρόφους της Λαϊκής  Ενότητας που πίστεψαν ότι το να ελέγχεις το 30% του κόμματος, και ανάλογο να είναι και το μερίδιό σου στην κατανομή των πόστων, να πιστεύεις ότι το ίδιο ποσοστό θα έχεις και στην εκλογική βάση της αριστεράς.
Κρίμα που νόμισαν ότι τα ΘΕΛΩ τους και τα ΠΡΕΠΕΙ τους θα μπορούσαν να γίνουν κτήμα των μελών των φίλων και οπαδών της αριστεράς μέσα σε αυτές τις συνθήκες.
Υπερεκτίμησαν τις δυνατότητές τους ως προς την απήχηση που είχαν στο ακροατήριο του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Λαφαζάνης η Ζωή και οι άλλοι θαρρούσαν ότι το μισό  από το 36% της προηγούμενης εκλογικής αναμέτρησης τους ανήκε. Θα μπορούσες να τους δικαιολογήσεις αλλά δεν  το κάνεις. Θα έπρεπε να είχαν διδαχτεί από το προηγούμενο κάζο του Αλαβάνου όταν χρειάστηκε να αναμετρηθεί με τον Τσίπρα.
Και καλά αυτοί, έτσι κι αλλιώς έχουν χρόνο να κάνουν  λάθη, που στην πορεία μπορούν και να τα διορθώσουν, αυτός ό ήρωας της αριστεράς που κατέβασε τη σημαία από την Ακρόπολη, και από τότε πορεύεται με αυτήν, μέχρι πότε θα παριστάνει τον αλάθητο κριτή και θα βολοδέρνει μεταξύ επανάστασης και βουλευτικών θώκων;
Δεν ξέρω, αλλά όταν βλέπω το Γλέζο και τα καμώματά του μου έρχεται στο μυαλό ο στίχος του Πυθαγόρα από ένα τραγούδι σε μουσική Κατσαρού και ερμηνεία Πάνου Γαβαλά…  

 
¨Είναι η ζωή μια θάλασσα
κι  εμείς καπεταναίοι
Κι είναι στ΄ αλήθεια τυχεροί
όσοι πεθαίνουν νέοι…¨

 
Την ίδια σκέψη έκανα όταν είδα και τον Κάστρο να υποδέχεται τον Πάπα και φυσικά ο νους μου πήγε στον Τσε , στον Άρη και σε όλους τους ήρωες της νιότης μου. Το συμπέρασμα που βγάζω είναι πως τελικά οι ήρωες, για να περάσουν στην ιστορία σαν τέτοιοι, πρέπει να πεθάνουν νέοι.
Ο Πυθαγόρας θα πρέπει κάτι παρόμοιο να είχε στο μυαλό του όταν έλεγε ότι ¨είναι στ΄ αλήθεια τυχεροί όσοι πεθαίνουν νέοι¨.
Κατά τα λοιπά συνιστώ ψυχραιμία και υπομονή.
Αρχηγός για να ξεκινήσει την επανάσταση και το λαϊκό ξεσηκωμό δεν υπάρχει, γιατί δεν ήρθε η ώρα.
Όταν έρθει θα βρεθεί κι ο αρχηγός.
Έτσι γίνεται πάντα.

Σάββατο 19 Σεπτεμβρίου 2015

ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΚΥΒΕΡΝΑΣ


Με βάση τις τελευταίες δημοσκοπήσεις ο ΣΥΡΙΖΑ θα κερδίσει τις εκλογές με μια διαφορά από το δεύτερο πάνω από πέντε μονάδες.

Και ποιος θάναι ο δεύτερος; Θα έλεγα πως θα είναι η Λαϊκή Ενότητα αλλά αυτοί έβαλαν στόχο να είναι η τρίτη δύναμη, οπότε ας μη τους το χαλάσω. Το θέμα είναι πως μάλλον σε αυτή τη βουλή θα στερηθούμε την παρουσίας της αριστερής πλατφόρμας και η ΛΑ.Ε. από τη Δευτέρα θα αποτελεί μια ανάμνηση θλιβερή για όλους εμάς που τόσους κοινούς αγώνες δώσαμε, ώστε κάποια στιγμή να αφήσουμε τη ντουντούκα και να δοκιμάσουμε να κάνουμε πράξη τις θεωρίες μας από κυβερνητικές θέσεις.

Φαίνεται όμως πως για πολλούς είναι πιο βολικό να κρατάς την ντουντούκα και να καταγγέλλεις τους πάντες και τα πάντα, από το να αναλάβεις ευθύνες που σε φέρνουν καθημερινά αντιμέτωπο με προβλήματα  τα οποία πρέπει να λύσεις και όχι να απλά να επισημαίνεις και να ζητάς από άλλον να τα λύσει.

Δύσκολη δουλειά να κυβερνάς.

Αν ήταν εύκολη θα την έκανε και το ΚΚΕ από χρόνια.

Καλό βόλι.

Κυριακή 6 Σεπτεμβρίου 2015

ΜΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ



 
Βέτο του Τσίπρα προς το Λαφαζάνη προκειμένου να αποδεχτεί τη συνεργασία μαζί του σε περίπτωση αυτοδυναμίας του τελευταίου.

Φυσικά όσο υπάρχει περίπτωση να κατακτήσει την αυτοδυναμία το κόμμα του σύντροφου Παναγιώτη άλλη τόση υπάρχει και από τον Τσίπρα να αποδεχτεί στο μέλλον συνεργασία με τη Ζωή.

Πέρα όμως από την πλάκα, αν το ΛΑΕ καταφέρει να πιάσει το όριο του 3% για να μπει στη βουλή αυτό από μόνο του θα θεωρηθεί μεγάλη επιτυχία των στελεχών της πλατφόρμας, που αυτοπροσδιοριζόμενη ως αριστερή, με κάνει εμένα, κι όσους σκέφτονται σαν εμένα, να νιώθουμε λίγο δεξιούληδες.

Το ζήτημα είναι ότι μια ζωή στο χώρο της αριστεράς όποιος διαφωνεί με κάποιο ¨θεώρημα¨ να φεύγει και να στήνει το δικό του κόμμα. Το αποτέλεσμα είναι να βρίσκονται αριστερά του ΚΚΕ, που συγκεντρώνει τη μεγάλη μάζα εκείνων που πιστεύουν ότι κατέχουν την απόλυτη αλήθεια, καμιά πενηνταριά συνιστώσες που αν κάτσεις να μελετήσεις τις διακηρύξεις τους και διαθέτεις τη στοιχειώδη λογική, με λίγο χιούμορ, είναι βέβαιο ότι μετά τις απορίες που θα σου δημιουργηθούν, ως πως αν αυτά που λένε και γράφουν τα πιστεύουν κιόλας, θα σου βγει ένα γέλιο αυθόρμητο ή έστω ένα χαμόγελο.

Για να μη φέρω παραδείγματα που θα κουράσουν θα σταθώ στην ανακοίνωση δυο αριστερών ¨επαναστατικών¨ κομμάτων που αποφάσισαν να συνεργαστούν. Πρόκειται για το ΚΚΕ-ΜΛ και το ΜΛ-ΚΚΕ που το ένα έχει το ΜΛ μπροστά και το άλλο πίσω.

Κάποτε όταν  το κόμμα ήταν ενιαίο έφερνε τον τίτλο ΚΚΕ-ΜΛ και όταν κάποια στιγμή διαφώνησαν (πάνω σε τι δεν γνωρίζω ακριβώς) διασπάστηκαν και επειδή και οι δυό παρέες θεωρούσαν ότι αποτελούν τη γνήσια Μαρξιστική-Λενινιστική οργάνωση (ΜΛ) διατήρησαν το ΜΛ ένας μπρος κι ο άλλος πίσω.

Κάπου εκεί, στο μπρος πίσω, κρύβονται και υπάρχουν όλες οι διαφωνίες των διάφορων γκρουπούσκουλων που θέλουν και επιμένουν να πορεύονται χωριστά θεοποιώντας τη δική τους αλήθεια και δαιμονιοποιώντας την αλήθεια των άλλων.

Μετά τις εκλογές, και αν ακόμα καταφέρει το νεοσύστατο ΛΑΕ να μπει στη βουλή προβλέπω ακόμα μια με δυό διασπάσεις, γιατί μαζεύτηκαν πολλοί ¨επαναστάτες¨ μέσα στην πλατφόρμα και θα είναι αδύνατο να συνυπάρξουν όλοι κάτω από την ίδια στέγη.

Τελικά, και σαν δικό μου συμπέρασμα, εκείνο που βλέπω ότι πρέπει να γίνει είναι να δοθεί μια δεύτερη ευκαιρία στον Τσίπρα να κυβερνήσει επειδή στους έξι μήνες που έκατσε στην πρωθυπουργική καρέκλα το μόνο που έκανε ήταν να βρίσκεται σε ένα αεροπλάνο και να πηγαινοέρχεται διαπραγματευόμενος με τα κοράκια.

Την έχασε τη μάχη, ας του δώσουμε την ευκαιρία να συνεχίσει τον πόλεμο.

Σε σένα που θα μου πεις το γνωστό: αν οι εκλογές μπορούσαν να αλλάξουν το σύστημα θα τις είχαν βγάλει παράνομες, θα σου απαντήσω με ένα δικό μου ευφυολόγημα: ΑΝ ΤΑ ΌΠΛΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΘΑ ΥΠΗΡΧΕ ΑΚΟΜΑ Η ΣΟΒΙΕΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ.

Σάββατο 29 Αυγούστου 2015

ΤΟ ΜΙΚΡΟΤΕΡΟ ΚΑΚΟ

Τώρα βέβαια, για να είμαστε και μες την πραγματικότητα, ο λαός για καλύτερο τοποτηρητή των ευρωπαίων (κι όχι μόνο) κεφαλαιοκρατών ψάχνει παρά για Έλληνα πρωθυπουργό.
Ακόμα κι έτσι όμως, προσωπικά, προτιμώ έναν τοποτηρητή με αριστερές προδιαγραφές παρά ένα γνήσιο απόγονο του χατζηαβατισμού και κήρυκα της υποτέλειας.
Με τον πρώτο υπάρχει κάποια αμυδρή ελπίδα να βγούμε στο ξέφωτο, με το δεύτερο είναι σίγουρο πως τα δεσμά της εξάρτησης από ντόπιους και ξένους αφεντάδες θα δυναμώσουν και το γονάτισμα του λαού από τις πιέσεις και τα βάρη που θα του φορτώσουν θα είναι μόνιμα και δυσβάστακτα.
Θα μου πεις ότι υπάρχει και ο Λαφαζάνης ο απροσκύνητος με τη Ζωή την ασυμβίβαστη, αλλά αυτό μόνο σαν ανέκδοτο ακούγεται και σήμερα με αυτές τις συνθήκες καιρός για ανέκδοτα δεν υπάρχει.
Α, είναι και το ΚΚΕ, όμως αυτοί περιμένουν τον καπιταλισμό να σαπίσει για να αναλάβουν την εξουσία χωρίς να κινδυνεύουν να χάσουν την ιδεολογική τους καθαρότητα.

Φυσικά υπάρχει και η λύση της αποχής, αυτή η λύση όμως ευνοεί τους  τσοπάνηδες που βλέπουν το λαούς σαν ασύντακτο κοπάδι και καλύτερα είναι να την αποφεύγει κανείς, αν δεν είναι οπαδός του μηδενισμού…

Τετάρτη 12 Αυγούστου 2015

ΜΙΑ ΖΩΗ ΤΗΝ ΕΧΟΥΜΕ

Το ότι θα κατάφερνε η Ζωή να με κάνει να συμπαθήσω και τον κυρ Σταύρο, τον εκλεκτό της διαπλοκής, ούτε στους χειρότερους εφιάλτες μου.
Τόση απέχθεια για δημόσιο πρόσωπο, που θέλει να εκπροσωπεί τα συμφέροντά μου, δεν θυμάμαι να έχω ξανανιώσει.
Σημασία δεν έχει τι λέει και τι υποστηρίζει κάποιος αλλά ΠΩΣ το λέει και με ΠΟΙΟ τρόπο το κάνει. Ο τρόπος που έχει επιλέξει η Ζωή να υπερασπιστεί την αριστερή πρόταση δεν είναι κακός, δεν είναι καλός, είναι γελοίος.
Αχ βρε Ζωή.
Τόσους επικριτές ούτε κι ο Άδωνις!


Παρασκευή 31 Ιουλίου 2015

ΑΓΩΝΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΞΕΔΡΑ


Από μικρός, μέχρι που γέρασα, άκουγα τη φράση ότι ¨καλό είναι το ΚΚΕ αλλά μόνο για αντιπολίτευση¨.
Αυτό βέβαια δεν κυκλοφόρησε τυχαία αλλά μετά από συστηματική προπαγάνδα και σχετική πλύση εγκεφάλου μέχρι που στο τέλος το υιοθέτησαν και πολλοί από τους φίλους και τους οπαδούς του ΚΚΕ.
Αυτό ακριβώς, με τη στάση τους σήμερα, θέλουν να επαληθεύσουν και οι φίλοι της αριστερής πλατφόρμας του ΣΥΡΙΖΑ καλώντας ουσιαστικά τον Τσίπρα να δηλώσει παραίτηση από τη θέση του πρωθυπουργού και να αφήσει αυτή τη δουλειά στους άλλους που την ξέρουν καλά.
Να κάτσει δηλαδή στα έδρανα της αντιπολίτευσης κι από κει από τη σιγουριά της εξέδρας να κριτικάρει τους πάντες και τα πάντα.
Και καλά, θα πουν πολλοί, να υπογράψει όλα αυτά τα αντιλαϊκά μέτρα που κατήγγειλε σαν αντιπολίτευση;
Να μην τα υπογράψει, θάλεγα εγώ, αν η άλλη λύση που προτείνεται είναι καλύτερη.
Ποια είναι η άλλη λύση; Υπάρχει; Τι λέει και γιατί πέντε μήνες τώρα αντί να μπει σε εφαρμογή φτάσαμε στο κλείσιμο των τραπεζών;
Καθαρά πράματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ έδωσε μια μάχη και την έχασε. Αν τα παρατήσει και φύγει θα χάσει και τον πόλεμο.
Τον πόλεμο μπορεί να τον χάσει κι αν παραμείνει, αλλά θα έχει πολεμήσει και είναι προτιμότερο να χάσεις πολεμώντας παρά εγκαταλείποντας τη μάχη.
Η αλήθεια είναι πως δυσκολεύεσαι να πάρεις θέση ανάμεσα στο ΟΧΙ του Λαφαζάνη και το ΝΑΙ του Τσίπρα.
Το συναίσθημα λέει ΟΧΙ αλλά η λογική φωνάζει ΝΑΙ.
Λυπάμαι σύντροφοι. Πάντα με το συναίσθημα πήγαινα επειδή η λογική μου φάνταζε ένα όμορφο περιτύλιγμα των συμβιβασμένων.
Αυτή τη φορά όμως επιλέγω τη λογική.

Ίσως είναι και θέμα ηλικίας… 

Παρασκευή 26 Ιουνίου 2015

ΠΑΡΩΝ

Το ΚΚΕ ακόμα και στα θετικά νομοσχέδια που φέρνει στη βουλή η κυβέρνηση ψηφίζει μονότονα ΠΑΡΩΝ.
Το τελευταίο ΠΑΡΩΝ που είπε ήταν στο νομοσχέδιο για την ιθαγένεια των παιδιών των μεταναστών και δεν μπόρεσα να καταλάβω το νόημα αυτής της ψήφου.
Πολλά είναι βέβαια αυτά που δεν καταλαβαίνει ο κόσμος από την τακτική και τις επιδιώξεις του ΚΚΕ αλλά αυτό δείχνει να μην απασχολεί και τόσο την ηγεσία του, αφού ο κόσμος που το ψηφίζει και το στηρίζει του φτάνει και δεν του χρειάζεται περισσότερος.
Βλέποντας μάλιστα το ΣΥΡΙΖΑ που από το μπαίνει δεν μπαίνει στη βουλή κατάφερε ξαφνικά να γίνει κυβέρνηση και να μπλέξει με τα μνημόνια και τους τοκογλύφους, δείχνει να προσπαθεί να περιχαρακωθεί σε όσο γίνεται πιο ακραίες θέσεις ώστε να αποφύγει τη μεγάλη μάζα και έτσι εκ του ασφαλούς με τα τσιτάτα και τα συνθήματα να κρατάει το μαγαζί όρθιο.
Θα ήθελα στις επόμενες εκλογές ο λαός, κάνοντας πλάκα, να ψηφίσει μαζικά το ΚΚΕ δίνοντάς του αυτοδυναμία ώστε να δούμε αν θα μπορέσει τότε να πει ΠΑΡΩΝ.
Ο λαός όμως δεν διαθέτει τόσο χιούμορ για να κάνει κάτι τέτοιο.

Ευτυχώς…

Παρασκευή 19 Ιουνίου 2015

ΑΝ



Μου λες πως γεννηθήκαμε να ζούμε σαν ραγιάδες
τις τύχες μας να ορίζουνε οι ξένοι αφεντάδες
     Μα αν κι ο Κολοκοτρώνης μηνούσε όσα μηνάς
     ακόμα το σουλτάνο θάχες να προσκυνάς
Μου λες πως είμαστε μικροί και όχι ενωμένοι
πως είναι οι δειλοί πολλοί και λίγοι οι ψυχωμένοι
     Μα αν και ο Μακρυγιάννης είχε τη γνώμη σου
     τα Τούρκικα φιρμάνια θάταν οι νόμοι σου
Μου λες πως τώρα ο λαός ιδανικά δεν έχει
πως του μιλάς για αντίσταση και κείνος πέρα βρέχει
     Μα αν έβλεπε κι ο Ρήγας όσα το μάτι σου
     το Βεληγκέκα θάχες τώρα στην πλάτη σου
Μου λες πως τον μοιράσανε τον κόσμο οι μεγάλοι
από τη μια η Ανατολή κι Δύση από την άλλη
  Μα αν κι οι προγόνοι λέγαν πως τα δεσμά δεν σπάν
   εσύ Γιουνάν θα ήσουν κι η Ελλάς Γιουνανιστάν!


***Τους στίχους τους εμπνεύστηκα από κάποιο φίλο που δεν συμφωνεί και τόσο με τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ στις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές-τοκογλύφους και σαν ατράνταχτο επιχείρημα χρησιμοποιεί το γεγονός ότι είμαστε πολλοί μικροί ώστε να ορθώνουμε το ανάστημα στους ¨μεγάλους¨ της Ευρώπης.
Του το διάβασα μάλιστα και μου πρόσθεσε σε όλα τα υπόλοιπα ότι αν ανήκαμε στην Τουρκία θα ζούσαμε καλύτερα.
Με προβλημάτισε αυτή του η άποψη επειδή εκείνος έβγαλε πανεπιστήμιο ενώ εγώ όχι και κατά συνέπεια όλο και κάτι παραπάνω θα ξέρει.
Παρόλα αυτά έμεινα μόνο στον προβληματισμό, διατηρώντας την άποψή μου στο ηρωικό του ξεσηκωμού και της απελευθέρωσης από τον τουρκικό ζυγό.

Θα το ψάξω όμως κι αν αλλάξω άποψη θα γράψω ένα άλλο ποίημα όπου θα υμνώ την υποτέλεια και το μεγαλείο τον κοτζαμπάσηδων…

Τρίτη 16 Ιουνίου 2015

ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΚΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ

Πάντα από το κακό υπάρχει και το χειρότερο κι αυτό είναι κάτι που όποιος το θυμάται και το επικαλείται περνά τα βάσανα και τα εμπόδια της ζωής με αισιοδοξία και λιγότερη γκρίνια.
Είμαι αυτού του δόγματος και αν καμιά φορά παρασύρομαι και βγάζω αφρούς με όσα στραβά και ανάποδα βλέπω και αντικρίζω σύντομα επανέρχομαι και σκέπτομαι πόσο χειρότερα θα ήταν τα πράγματα αν…
Αν λόγου χάρη αντί της Φώφης εκλεγόταν ο Λοβέρδος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ή ο έτερος  καλαμοκαβαλάρης που από νωρίς άρχισε να φαντασιώνεται τον εαυτό στρατηλάτη έτοιμο να εκπορθήσει κάστρα και να συντρίψει ανεμόμυλους σαν άλλος Δον Κιχώτης.
-Και τι σε νοιάζει εσένα το ποιος θα ηγείται ενός κόμματος που είναι σε διάλυση και που βρίσκεται μακριά από τις ιδεολογικές σου ανησυχίες και αναζητήσεις; θα μπορούσε να πει κάποιος.
Ε πως! Αν ήταν στη Μποτσουάνα ποσώς θα με ένοιαζε, αλλά όταν αυτό συμβαίνει στη χώρα που ζω σαφώς και με νοιάζει το ποιον θα βλέπω και θα ακούω, θέλω δε θέλω, πρωί μεσημέρι και βράδυ να μου πρήζει τα ..αυτιά με το πώς και τι θα έκανε αυτός (για να με σώσει) αν ήταν στη θέση του άλλου…
Ζούμε όμως στιγμές και ώρες κρίσιμες και οι διαπραγματεύσεις με τους τοκογλύφους δε δείχνουν να βαδίζουν προς αίσιο τέλος και το να ασχολείται κανείς με το ποιος ηγείται στο ολίγο από ΠΑΣΟΚ φαντάζει κάπως αστείο.

Θα μπορούσε όμως να ήταν ακόμα χειρότερα τα πράγματα αν αυτή την ώρα  σας μιλούσα αντί για τη νέα ηγεσία του ΠΑΣΟΚ να σας έλεγα για το όραμα του Μελισσανίδη για μια μεγάλη ΑΕΚ σε ένα μεγάλο γήπεδο που θα το λένε Αγιά Σοφιά!  

Σάββατο 13 Ιουνίου 2015

ΚΑΘΕ ΕΚΑΤΟ ΧΡΟΝΙΑ

Η Θεανώ Φωτίου είπε ότι ηγέτες σαν τον Τσίπρα βγαίνουν κάθε εκατό χρόνια.
Εντάξει, λίγο υπερβολικό το βρίσκω για το χρόνο που ειπώθηκε αφού ακόμα δεν είδαμε τα αποτελέσματα της συμφωνίας και τι επιπτώσεις θα έχει για το λαό και τη χώρα αν και όταν αυτή επιτευχθεί.
Μπορείς φυσικά να διαφωνήσεις με το λεχθέν από την κ. Φωτίου αλλά αυτό είναι άποψή της και μένει να αποδειχτεί.
Μπορείς και να το αποδώσεις σε κολακεία, αλλά κρίνοντας τον άνθρωπο κάτι τέτοιο δεν θα μπορούσες να το υποστηρίξεις σοβαρά.
Εγώ πάντως με το που πληροφορήθηκα το παραπάνω εγκωμιαστικό για τον Τσίπρα σκέφτηκα να έβγαινε κάποιος από τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και να έλεγε ότι ηγέτες σαν το Γιωργάκη Παπανδρέου βγαίνουν κάθε εκατό χρόνια. Θα γέλαγε και το παρδαλό κατσίκι και αυτόν που θα το είχε εκστομίσει θα τον έστελναν για ανάλυση αίματος και ούρων και στη συνέχεια για αξονική τομογραφία για να διαπιστώσουν  την κατάσταση της υγείας του.

Το ότι όμως δεν βγήκε κανένας να υποστηρίξει κάτι τέτοιο, όχι φυσικά για τον προβληματικό ΓΑΠ, για κανέναν από τους προηγούμενους που κυβέρνησαν τελευταία τη χώρα, έστω και σαν κολακεία, αυτό από μόνο του κάτι έχει να μας πει.

Πέμπτη 11 Ιουνίου 2015

Η ΕΡΤ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ


Μετά από δυο χρόνια η ΕΡΤ και πάλι στον τηλεοπτικό αέρα κι αν δεν είσαι από κείνους, που ενώ ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ, δεν δάκρυσαν από συγκίνηση, θα πρέπει να ανήκεις στην κατηγορία των ανθρώπων που βάζουν τη λογική μπροστά από το συναίσθημα και πολύ θάθελα να σου μοιάζω αλλά δεν μου βγαίνει…
Ίσως να φταίει γιαυτό και το γεγονός ότι με την κυβέρνηση Μητσοτάκη το ΄92-΄93 ήμουν απολυμένος από τις αστικές συγκοινωνίες (ΕΑΣ) όπου ύστερα από αγώνα 18 μηνών επανήλθαμε πανηγυρικά στη δουλειά μας όταν το ΠΑΣΟΚ με τον Αντρέα κέρδισε τις εκλογές και τήρησε την υπόσχεσή του για επαναπρόσληψή μας, όπως τώρα, καλή ώρα, ο ΣΥΡΙΖΑ τήρησε την προεκλογική του υπόσχεση απέναντι στους απολυμένους της ΕΡΤ.
Το θέμα είναι πως ούτε τότε είχαμε συγκοινωνίες που να εξυπηρετούν το λαό ούτε πριν το κλείσιμο από το Σαμαρά είχαμε δημόσια τηλεόραση που να μας αντιπροσωπεύει χωρίς να προσβάλει την αισθητική μας. Για τα χάλια όμως τόσο των συγκοινωνιών όσο και της ΕΡΤ οι μόνοι που δεν είχαν καμιά ευθύνη ήταν οι εργαζόμενοι που ενώ εκείνοι μάτωναν για να προσφέρουν έργο οι διοικούντες απολάμβαναν τους παχυλούς τους μισθούς και εισέπρατταν κάτω από το τραπέζι τις μίζες από τις προμήθειες υλικού και την ανάθεση έργου στους κολλητούς…
Να ελπίσουμε και να ευχηθούμε μια καλύτερη συνέχεια της ΕΡΤ τώρα με την κυβέρνηση της ¨πρώτη φορά αριστερά¨ και να μη ξαναδούμε κομματικά φερέφωνα που αντί να μεταδίδουν ειδήσεις να λένε την προσωπική-κομματική τους άποψη.
Τώρα, θα μου πεις, με ένα ταγματάρχη επικεφαλής μπορείς να ελπίζεις σε κάτι καλύτερο;
Μπορείς. Οι άνθρωποι αλλάζουν μετά από την απόκτηση εμπειριών και συνήθως γίνονται καλύτεροι.
Όχι όλοι οι άνθρωποι, οι περισσότεροι.

Αν η εμπειρία άλλαζε όλους ώστε να γίνουν καλύτεροι θα είχε αλλάξει κι ο Σόιμπλε, που μετά από τις σφαίρες που δέχτηκε και τον άφησαν ανάπηρο δεν μου δείχνει να έγινε καλύτερος…

Τετάρτη 3 Ιουνίου 2015

ΜΠΑΜΠΗΣ:ΟΠΩΣ ΓΕΝΙΤΣΑΡΟΣ!

Τώρα βέβαια γενίτσαροι σε αυτό τον τόπο είναι και ήταν πολλοί, όμως για να μη μπερδεύουμε τα μυαλά των μικρών παιδιών,αλλά και όσων μεγάλων δεν γνωρίζουν τι ακριβώς σημαίνει γενίτσαρος, παραθέτω σαν πρόχειρο δείγμα το Μπάμπη του ΣΚΑΪ.

Δευτέρα 1 Ιουνίου 2015

ΔυΝαΤή ΑΚΥΡΩΣΗ

Τελικά οι έντονες διαμαρτυρίες βουλευτών και στελεχών της κυβέρνησης ακύρωσαν το διορισμό της Έλενας Παναρίτη στο ΔΝΤ.
Μακάρι οι ίδιες αντιρρήσεις να είχαν εκδηλωθεί με την ίδια μαχητικότητα και για το διορισμό του Λάμπη Ταγματάρχη στην ΕΡΤ. Φαίνεται όμως πως όλοι αυτοί, που μέχρι και υπογραφές μάζεψαν για να αποτρέψουν αυτό το διορισμό, δεν θεωρούν τόσο σπουδαίο το ποιος προΐσταται της δημόσιας τηλεόρασης όσο το ποιος θα μας εκπροσωπεί στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Εκτός και πιστεύουν ότι ένας ταγματάρχης με αυτό το βιογραφικό είναι ό,τι ακριβώς χρειάζεται η ΕΡΤ σήμερα, με την κυβέρνηση της πρώτης φοράς αριστερά, οπότε όλα καλά.
Η αντίδραση αυτή, όμως, στελεχών και βουλευτών πρέπει να μας κάνει να αισιοδοξούμε ότι  κανένα αντιδραστικό μέτρο και καμιά αντιλαϊκή συμφωνία δεν πρόκειται να περάσει, αν και εφόσον επιχειρηθεί κάτι τέτοιο…

Καλό μήνα.

Τετάρτη 27 Μαΐου 2015

...ΚΙ ΕΣΥ ΚΙ Ο ΓΡΥΛΟΣ ΣΟΥ!

Υπάρχουν ορισμένοι που με τη συμπεριφορά τους απέναντι στους άλλους σε κάνουν να συμπαθείς ανθρώπους που αν δεν τους αντιπαθούσες είναι σίγουρο ότι ποτέ δεν θα τους συμπαθούσες.
Θα έλεγα ότι ένας από αυτούς που έχουν αυτό το ¨χάρισμα¨ είναι η Λιάνα Κανέλλη αλλά αυτό είναι παλιό και το προσπερνάω για να πω ότι η Ζωή Κωνσταντοπούλου κοντεύει να την φτάσει και αν συνεχίσει να πορεύεται με αυτό τον τρόπο σίγουρα θα την ξεπεράσει.
Αφήνω την ιστορία του βενζινάδικου, που όλο και κάτι θα έγινε, για να φτάσω στη στάση της απέναντι στο μεγαλομπάτσο έξω από τη βουλή και να καταλήξω στο πρόσφατο με το Λάμπη Ταγματάρχη.
Για όσους παρακολούθησαν αυτή την ¨ανάκριση¨  του εν λόγω, προκειμένου να του δοθεί το χρίσμα του διευθύνοντος την ΕΡΤ, σίγουρα θα θαύμασαν την υπομονή του και θα τον λυπήθηκαν  όταν τον είδαν να καταρρέει μετά τις πολύωρες ερωτοαπαντήσεις.
Και βέβαια δεν με βρίσκει σύμφωνο  η επιλογή του Λάμπη Ταγματάρχη από το ΣΥΡΙΖΑ στην κομβική αυτή θέση της δημόσιας τηλεόρασης και είναι να απορείς για το πώς και ποιοι μεσολάβησαν για να γίνει κάτι τέτοιο. Έγινε όμως, και ενώ οι απορίες των μελών και φίλων του ΣΥΡΙΖΑ για αυτή την επιλογή παραμένουν, οι ίδιες απορίες παραμένουν για το πώς η πανέξυπνη Ζωή δεν βλέπει ότι με αυτό τον, σε στυλ ανακριτή, τρόπο παρέμβασης στα δημόσια πράγματα γίνεται αντιπαθητική και σε ανθρώπους που μέχρι χτες έπιναν νερό στο όνομά της.
Να ομολογήσω ότι αν ήμουν στη θέση του Ταγματάρχη τέτοιο μαρτύριο δεν θα το άντεχα και θα σηκωνόμουν να φύγω εκστομίζοντας τη φράση από το γνωστό ανέκδοτο: ΡΕ ΑΝΤΕ ΓΑΜ@ΣΟΥ ΚΙ ΕΣΥ ΚΙ Ο ΓΡΥΛΟΣ ΣΟΥ!

Για να το πεις όμως αυτό δεν φτάνει να είσαι ταγματάρχης, χρειάζονται κι άλλα προσόντα…

Πέμπτη 14 Μαΐου 2015

ΘΑ ΗΘΕΛΑ

Θα ήθελα στο στόμα μου βοδιού να είχα γλώσσα
 να μην μπορούσα να μιλώ κι ας έβλεπα άλλα τόσα
Να ήταν το κεφάλι μου ξερό σαν κολοκύθι
 και την καρδιά ενός λαγού να είχα μες τα στήθη
Η λεβεντιά μου νάτανε της γης ένα χορτάρι
να μην μπορεί ν΄ αντισταθεί σε κανενός ποδάρι
      Θα ήθελα να μούλειπε το αίσθημα τ΄ αντρίκιο
      για να δοξάζω ολημερίς του ισχυρού το δίκιο
     Νάχα  μια μέση θάθελα  να κάνει τεμενάδες
     στα δύο να διπλώνετε μπροστά στους αφεντάδες
Θα ήθελα-θα ήθελα αυτά και τόσα άλλα
μα ένα ακόμα θάθελα προτού να βάλω παύλα:
αν τέτοιος θα γεννιόμουνα -το λέω κι υπογράφω-
θα ήθελα απ΄την κούνια μου να μ΄έβαζαν στον τάφο!


ΥΓ: Έτσι, για εκτόνωση, για να μη πάρω τη ντουντούκα και βγω στους δρόμους, γράφω αυτούς τους στίχους με την κρυφή ελπίδα να τους μελοποιήσει ο Μίκης και να τους τραγουδήσει ο Σάκης.

Τρίτη 12 Μαΐου 2015

ΚΙ ΑΛΛΟΣ ΑΡΧΗΓΟΣ…

Μετά από το ¨άγιο φως¨, το ποίο υποδεχτήκαμε με τιμές αρχηγού κράτους, σειρά είχαν τα λείψανα της αγίας Βαρβάρας στα οποία αποδώσαμε τις ίδιες τιμές και κάτι παραπάνω, επειδή εδώ πρόκειται για αρχηγό χειροπιαστό που μάλιστα κάνει και θαύματα γιαυτό και εκθέσαμε τα ιερά κόκαλα σε λαϊκό προσκύνημα.
Από την πρώτη μέρα πλήθος κόσμου από όλη τη χώρα συνωστίζεται σε μια ατέλειωτη ουρά προκειμένου να προσκυνήσει, σαν ένδειξη πίστης, και στη συνέχεια να λάβει το θαύμα από τα άγια λείψανα.  Προγραμματίζεται να γίνει και περιφορά των λειψάνων και στο αντικαρκινικό νοσοκομείο ¨Άγιος Σάββας¨ ώστε όσα νοσήματα δεν μπόρεσαν να θεραπεύσουν οι γιατροί να τα θεραπεύσει η χάρη της αγίας Βαρβάρας.
Με πρώτη ματιά, για κάποιους δύσπιστους, το πράμα φαντάζει γελοίο αλλά δεν είναι, γατί διαφορετικά θα έπρεπε να θεωρήσουμε  γελοίους και αυτούς που έφεραν τα λείψανα και όσους τα προσκυνούν.
Αυτό που εντυπωσιάζει στην όλη ιστορία είναι η ανικανότητα τόσων κυβερνήσεων που πέρασαν από τούτο τον τόπο εδώ και χίλια χρόνια και καμιά δεν κατάφερε να φέρει τα λείψανα της αγίας για λαϊκό προσκύνημα.
Άλλη μια πρωτιά για την κυβέρνηση της αριστεράς και μπράβο της.
Αυτά να τα βλέπει ο Σαμαράς που παρόλο ότι σε κάθε βήμα που έκανε είχε δίπλα του και την παναγία δεν κατάφερε όχι μόνο να βγάλει τη χώρα  από το μνημόνιο αλλά ούτε καν τα λείψανα της αγίας Βαρβάρας να φέρει στη χώρα.
Τώρα η πατρίδα μας διαθέτει τρεις αρχηγούς. Το άγιο φως τα λείψανα της αγίας Βαρβάρας και τον Παυλόπουλο.

Απομένει να φτιάξουμε και κράτος, γιατί αυτό που έχουμε μοιάζει με μπουρδέλο!

Τρίτη 21 Απριλίου 2015

Ο ΑΠΡΟΣΚΥΝΗΤΟΣ

Τότε που οι παράνομοι κάναν δικό τους νόμο
πήρε κι ο Νώντας με καημό του στεναγμού το δρόμο
Χαράματα τον πιάσανε πεντ΄  έξι εφτά χαφιέδες
τον βρίσανε τον σπρώξανε του βάλαν χειροπέδες
Παλικαράκι ήτανε είκοσι δυο  και κάτι
κι απ΄ τα βασανιστήρια τον έκαναν σακάτη
-Νώντα γιατί σε πιάσανε; ποια ήταν η αιτία;
γιατί σε φυλακίσανε; για φόνο ή ληστεία;
Εσύ  ήσουν μάλαμα παιδί –έτσι σε ξέραμε όλοι-
και η καρδιά σου ήτανε μπαξές και περιβόλι
Μύγα ποτέ δεν πείραζες μυρμήγκι δεν πατούσες
όλο τον κόσμο αγάπαγες κανέναν δεν μισούσες
Γιατί σε φυλακίσανε; γιατί λοιπόν σε πιάσαν;
Τι είναι αυτό που έκανες και τα πλευρά σου σπάσαν;
          …Τότε που οι παράνομοι δικούς τους νόμους φτιάξαν
         εσένα οι ξιφολόγχες τους καθόλου δεν σκιάξαν
         Βγήκες στο δρόμο άφοβα και είπες με μανία:
         -Δεν θα περάσει ο φασισμός! Κάτω η τυραννία!
Αυτό ήταν έγκλημα βαρύ και δεν στο συγχωρήσαν
γιαυτό και σε συλλάβανε γιαυτό και σε τσακίσαν
Μα αν το κορμί σου τσάκισαν κι ανάπηρο σ΄ αφήσαν
τη λιονταρίσια σου ψυχή στιγμή δεν τη λυγίσαν
Εσύ δεν τους προσκύνησες δεν έκανες μετάνοια
τα κόκαλα σου σπάσανε. Όχι την περηφάνια
Αχ Νώντα απροσκύνητε ας γίνεις σύμβολό μας
για να μην σκύψουμε κι εμείς ποτέ τον τράχηλό μας
          Παράδειγμα για μίμηση ο λόγος ας ηχήσει

          να λείψουν πια οι τύραννοι κι ο φασισμός να σβήσει!

ΥΓ: Με την ευκαιρία της σημερινής μαύρης  επετείου αφιερώνω αυτούς τους στίχους στο Νώντα. Ο χαμός του τον περασμένο μήνα με έκανε να μετράω ένα φίλο και ένα σύντροφο λιγότερο.

Σάββατο 18 Απριλίου 2015

ΠΑΜΕ ΑΣΥΛΟ...

Η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ διαφωνεί με την παραβίαση του ασύλου από την αστυνομία η οποία μετά από αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα (18 μέρες!) αποφάσισε να παρέμβει και να βγάλει από το χώρο της πρυτανείας του πανεπιστημίου 14 καταληψίες!
Κι αν μεν μπορείς να κατανοήσεις, με κάποια προσπάθεια, την ευαισθησία της νεολαίας δυσκολεύεσαι να πιστέψεις ότι την ίδια διαφωνία εξέφρασε και ο βουλευτής του κόμματος που κυβερνά κ. Διαμαντόπουλος, λέγοντας μάλιστα να παραιτηθεί και ο αρμόδιος υπουργός που επέτρεψε κάτι τέτοιο, και με εκφράσεις όχι τουλάχιστον κόσμιες.
Να θυμίσω ότι ο ίδιος βουλευτής, με τις επαναστατικές ιδέες, διαμαρτυρήθηκε για την απόφαση του κόμματος να μη διατεθούν τσάμπα αυτοκίνητα στους βουλευτές, επειδή προφανώς χωρίς δωρεάν αυτοκίνητο η επανάσταση που ευαγγελίζεται αυτός θα αργήσει να φτάσει στο στόχο της.
Άκουσα κι άλλους πολλούς από το χώρο του ΣΥΡΙΖΑ να έχουν την ίδια άποψη και αρχίζω να σκέπτομαι μήπως γέρασα αρκετά και δεν μπορώ να κατανοήσω τα μηνύματα των καιρών.
Αλλά βρε αδερφέ τι σόι κατάληψη είναι αυτή που προβάλει αιτήματα τα οποία έτσι κι αλλιώς η κυβέρνηση τα είχε στην ατζέντα της, και τελικά τα ψήφισε,  αλλά κι αν ακόμα ήταν αντίθετη με όλα αυτά που ζητούσαν οι ¨αντεξουσιαστές¨ (με εισαγωγικά πάντα) ποιος λόγος μπορεί να σε κάνει να βλέπεις με συμπάθεια τέτοιου είδους καταλήψεις;
Να πεις ότι ήταν και φοιτητές όλοι, πάει στα κομμάτια. Μέχρι και έμπορο ναρκωτικών έβγαλαν από κει μέσα αλλά και έναν που είχε πάρει μέρος στην απαγωγή του  εφοπλιστή Παναγόπουλου.
Και εν πάση περιπτώσει κατάληψη με 20 και 30 νομάτους που στο τέλος, αν δεν τους έβγαζαν, θα μέναν κάνα  δυό να φυλάνε Θερμοπύλες το μόνο που καταφέρνουν είναι να ξευτιλίζουν την έννοια της κατάληψης.
Έχω τη γνώμη ότι αυτό το μπαράζ των καταλήψεων που ξεκίνησε τελευταία περισσότερο έχει να κάνει με την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ που θεωρεί σαν κάτι φυσιολογικό να συμβαίνουν τέτοια γεγονότα, και τα αφήνει να εξελίσσονται, και λιγότερο με τις αιτίες που αναγκάζουν τους ¨αντεξουσιαστές¨ να προβαίνουν σε τέτοιες ενέργειες αφού όλα τα άλλα τους όπλα έχουν δοκιμαστεί και έχουν αποτύχει.
Εμένα πάντως αυτό το μπάχαλο μου θυμίζει τη λαϊκή ρήση που λέει ότι ¨μάθανε που γαμ@@μαστε πλακώσανε κι οι γύφτοι¨.
Με αυτά και με κάτι άλλα πάντως ο γείτονάς μου που ψήφισε ¨πρώτη φορά αριστερά¨ άρχισε να μου τα μασάει και μάλλον το ¨πρώτη φορά αριστερά¨ θα είναι και η τελευταία του φορά.
Το αποτέλεσμα της δημοσκόπησης που είδαμε σήμερα, που φέρνει το ΣΥΡΙΖΑ στο 34% και τη ΝΔ στο 24%, δείχνει πως και ο δικός σου γείτονας μετάνιωσε για την πρώτη του ψήφο στην  αριστερά.

Ας ελπίσουμε πως η κυβέρνηση θα τα καταφέρει στις διαπραγματεύσεις με τα κοράκια γύρω από τα οικονομικά γιατί διαφορετικά βλέπω τη δεξιά, με όποια μορφή, να επανέρχεται κι εμείς να πάμε για κατάληψη όχι σε κάποιο δημόσιο κτήριο ή υπηρεσία αλλά στους καναπέδες μας κι άντε να μπορέσουν μετά να μας βγάλουν από κει και να καταλύσουν το άσυλό μας… 

Πέμπτη 16 Απριλίου 2015

Ο ΜΕΓΑΣ ΝΑΠΟΛΕΩΝ ΜΕ ΛΑΘΟΣ ΚΑΠΕΛΟ

Όταν αυτός ό ανόητος γλοιώδης και γελοίος τύπος, ο Άδωνης Γεωργιάδης, εκλέγεται βουλευτής με 70.000 ψήφους τότε το ό,τι λέει και κάνει δεν πρέπει να το αποδώσουμε αποκλειστικά στον ίδιο αλλά σε όλους όσους τον επέλεξαν μιας και το έκαναν επειδή στο πρόσωπό του βλέπουν την εικόνα τους.
Μια εικόνα μιας κοινωνίας του ¨σφάξε με αγά μου να αγιάσω¨ αφού τα όσα λέει και προτείνει κάθε φορά ευνοούν τους ισχυρούς και στρέφονται κατά των αδυνάτων, όπως είναι οι ψηφοφόροι του.
Τελευταίο του κατόρθωμα αυτό της συμπαράταξής του με τους μεταλλεργάτες, στη συγκέντρωση των οποίων παρευρέθηκε, και κείνοι τον τίμησαν γιαυτή του την πράξη φορώντας του το κράνος που χρησιμοποιούν στη δουλειά τους, σαν ένδειξη ότι τον θεωρούν έναν από αυτούς.
Δεν είναι ένας από αυτούς. Από τους άλλους είναι. Από εκείνους που έχουν ευαγγέλιο τα μνημονιακά μέτρα, τα οποία  μέτρα ζητάνε απολύσεις μειώσεις μισθών και συντάξεων και διάλυση του κοινωνικού κράτους.
Με τα αφεντικά είναι ο άνθρωπος και δεν το κρύβει.
Τώρα βέβαια και οι μεταλλεργάτες που διαδηλώνουν για να μη χάσουν τη δουλειά τους, ουσιαστικά με τα αφεντικά είναι, αφού η μόλυνση του περιβάλλοντος από την επέκταση των μεταλλείων ουδόλως τους απασχολεί. Το μεροκάματο θέλουν και θα μπορούσες να πεις ότι καλά κάνουν. Δεν το λες όμως αν είσαι οπαδός της θεωρίας που εκφράζεται με το ΕΜΕΙΣ και όχι στενά με το ΕΓΩ.
Αυτό όμως είναι θέμα που ένας πεινασμένος δεν θα το καταλάβει όσο και να προσπαθήσεις του το αναλύσεις…
Ελπίζω πάντως να βρεθεί κάποια λύση που να δίνει δουλειά και στους μεταλλωρύχους αλλά και το περιβάλλον να μη καταστρέφει.

Υπάρχει τέτοια λύση; ειλικρινά δεν ξέρω.

Σάββατο 11 Απριλίου 2015

ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ!

Ο ένας είναι αριστερός και ο άλλος δεξιός. Αν μπορείς να ξεχωρίσεις ποιος  είναι ποιος κερδίζεις το περιοδικό με το βίο του αγίου Παΐσιου καθώς και τις ιερές του πλαστικές παντόφλες.

 Το να είναι κάποιος χριστιανός και να τον δεις στην εκκλησία να προσκυνά εικόνες να ανάβει κεριά και να σταυροκοπιέται είναι μια εικόνα φυσιολογική. Το να δηλώνει άθεος, να πηγαίνει στην εκκλησία κρατώντας στο χέρι το κερί και να συμμετέχει στην περιφορά του επιτάφιου, αναρωτιέσαι ποιος είναι ο λόγος που κάνει κάτι τέτοιο.
Μια πρώτη απάντηση, και εύλογη, είναι να πεις ότι το άτομο είναι απλώς σαλταρισμένο και συμπάσχεις νοερά στο δράμα του.
Αν όμως το άτομο που δηλώνει άθεος, και προβαίνει σε όλα τα παραπάνω, είναι ο πρωθυπουργός της χώρας τότε δεν λες ότι έχει σαλτάρει αλλά ότι απλά κοροϊδεύει το πόπολο και χωρίς να είσαι χριστιανός αρχίζεις να σταυροκοπιέσαι και να ουρλιάζεις σαν δαιμονισμένος.
Τελικά  ¨εμείς ο λαός¨ -που για άλλους λόγους το είχε πει ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τόμας Τζέφερσον- είμαστε πρόβατα και αυτό το κατάλαβαν οι διάφοροι πονηροί και βάλθηκαν να γίνουν τσοπάνηδες και ανάλογα να μας διαφεντεύουν.
Τη δουλειά τη μυρίστηκε και ο Αλέξης και ναι μεν φρόντισε να αναλάβει τα καθήκοντα του τσοπάνη δίνοντας πολιτικό, και όχι θρησκευτικό, όρκο στη συνέχεια ακολουθώντας την παράδοση των προκατόχων του τσοπάνηδων μας φέρνει και το ¨άγιο φως¨ από τα Ιεροσόλυμα το οποίο θα υποδεχτούμε στο αεροδρόμιο με τιμές αρχηγού κράτους!!!
Αλέξη, μόλις έχασες ένα φανατικό οπαδό και ψηφοφόρο.
Θα μου πεις ότι κέρδισες στη θέση μου χιλιάδες ζητωπαλαμάκηδες θεοσεβούμενους και άβουλους γονατισμένους προσκυνητές.
Να τους χαίρεσαι.

Άντε γεια! 

Παρασκευή 10 Απριλίου 2015

ΤΟ ΔΩΡΟ ΤΟΥ ΠΟΥΤΙΝ


Τι πήρε από τον Πούτιν ο Τσίπρας μετά την εκεί επίσκεψή του; Τίποτα, λένε οι κακεντρεχείς.
Άστους να λένε. Μπορεί να μη του έδωσε οικονομική βοήθεια ο Πούτιν αλλά του έδωσε κάτι ακόμα σπουδαιότερο. Του έκανε δώρο μια εικόνα στην οποία συνυπάρχουν ο άγιος Νικόλαος με τον άγιο Σπυρίδωνα.
Πρόκειται για εικόνα ανεκτίμητης αξίας, την οποία είχαν κλέψει οι ναζί από την Κρήτη κατά τη διάρκεια της κατοχής. Δεν διευκρινίστηκε αν η εν λόγω εικόνα είναι και θαυματουργή ώστε να της ζητήσουμε να μας απαλλάξει από τα χρέη και τους δανειστές που μας έχουν κατσικωθεί  στο σβέρκο.
Στην περίπτωση που δεν είναι θαυματουργή μπορούμε να τη μετατρέψουμε σαν τέτοια. Πως; να την εκθέσουμε σε λαϊκό προσκύνημα και να δεις για πότε μαζεύονται τα δισεκατομμύρια στο πιτς φυτίλι.
Τώρα βέβαια εγώ μια ιδέα ρίχνω, που ίσως φανεί αστεία σε ορισμένους, αλλά όταν ο άλλος εκθέτει σε προσκύνημα τις πλαστικές παντόφλες του άγιου παϊσιου γιατί όχι κι εμείς την χιλιόχρονη αυτή εικόνα;
Venseremos σύντροφοι!


Τετάρτη 8 Απριλίου 2015

ΑΝΤΕΞΟΥΣΙΑΣΤΕΣ Ή ΑΝΑΡΧΟΦΑΣΙΣΤΕΣ;

Μπερδεμένος είμαι με όλα όσα βλέπω τελευταία από τη δράση των ¨αντεξουσιαστών¨.
Και είμαι μπερδεμένος επειδή δεν μπορώ να ξεχωρίσω σε τι ακριβώς ξεχωρίζουν αυτοί οι τύποι από τους άλλους ¨αντεξουσιαστές¨ της χρυσής αυγής. Μάλλον στην ταμπέλα. Οι μεν πρώτοι αυτοπροσδιορίζονται ως αριστεροί οι δε άλλοι ως δεξιοί.
Αφήνω τη χρυσή αυγή που στο κάτω-κάτω δύσκολα μπορούν να κρύψουν ότι είναι φασίστες και έρχομαι στους αναρχικούς αριστερούς αντεξουσιαστές.
Όταν με μολότοφ πυρπολείς κάδους, αυτοκίνητα και ό,τι άλλο και με σπρέι μουτζουρώνεις  αγάλματα σαν και του Παλαμά ή αποκεφαλίζεις άλλα, γιατί πρέπει να σε λέω αντεξουσιαστή και όχι αναρχοφασίστα;
Να με συγχωρεί η κυβέρνηση ¨πρώτη φορά αριστερά¨ αλλά αν αφήσει να συνεχιστεί αυτό το μπάχαλο δεν θα πέσει από τις πιέσεις των δανειστών αλλά από την σωρευμένη αγανάκτηση του κόσμου που την έφερε στην εξουσία. Πρέπει να αντιδράσει άμεσα και να αφήσει αυτά τα περί διαλόγου ΚΑΙ με τους κουκουλοφόρους γιατί οι τύποι αν ήθελαν διάλογο δεν θα φορούσαν κουκούλα.
Εδώ φαίνεται καθαρά ότι ο στόχος δεν είναι ούτε η κατάργηση των φυλακών τύπου Γ ούτε η αποφυλάκιση του Ξηρού. Ο στόχος είναι να πέσει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και είναι τόσο ξεκάθαρος αυτός ο στόχος που για να μη μπορεί να τον δει κάποιος πρέπει να έχει ή πολιτική μυωπία ή  να πιστεύει ότι όλα αυτά είναι ένα ξέσπασμα που σιγά-σιγά θα ξεφουσκώσει.
Δεν χρειάζονται πολλά για να μπει ένα τέλος σε αυτό το γελοίο παιχνίδι με τους αναρχοφασίστες. Τρία πράγματα: Τόλμη, γνώση και μπούσουλας.

Τι από αυτά δεν διαθέτει η κυβέρνηση της αριστεράς;

Τρίτη 7 Απριλίου 2015

ΑΡΛΟΥΜΠΟΛΟΓΟΣ ΡΗΤΟΡΑΣ

Θυμάμαι πιτσιρικάς στο χωριό μου τους προεκλογικούς αγώνες των υποψηφίων βουλευτών που αγόρευαν στα καφενεία με ένα λόγο στομφώδη και ρητορικό   ο οποίος λόγος δεν επιδέχονταν καμιά αντίρρηση.
Σε μια από αυτές τις ομιλίες, και συγκεκριμένα του Αβέρωφ, κι αφού αυτός  τελείωσε το λόγο του,  μου λέει ο θείος μου ότι κακώς δεν πήγα να τον ακούσω γιατί είπε σπουδαία πράγματα.
>>Δηλαδή ρε θείε τι ακριβώς είπε;
>>Αχ ρε ανιψιέ, μου λέει, μορφωμένος άνθρωπος αυτός, που να καταλάβω τι είπε. Τα είπε όμως καλά χωρίς να διαβάζει από το χαρτί!
Γιατί αυτή η αναδρομική θύμηση;
Γιατί ακριβώς τα λόγια του μπάρμπα μου θυμήθηκα χτες ακούγοντας το Βενιζέλο να μιλάει  ¨χωρίς χαρτί¨ για καμιά ώρα χωρίς να λέει τίποτα.
Και ποιος είναι ο Βενιζέλος που στις ομιλίες του θέλει να καταναλώνει τον ίδιο, αν όχι περισσότερο, χρόνο και από τον πρωθυπουργό;
Είναι ο αρχηγός του έβδομου κόμματος στη βουλή, του τελευταίου δηλαδή, και όποιος δεν το γνωρίζει αυτό νομίζει, από τον τρόπο που μιλάει, ότι είναι ο αυτοδύναμος λαϊκός ηγέτης που δικαίως δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του.
Να του πει όμως κάποιος ότι ο λόγος του είναι βαρετός και κουραστικός σε σημείο που αυτοί που τον ακούνε να λένε από μέσα τους, <<άντε τελείωνε να πάμε για κατούρημα>>!
Από αυτόν τελικά δεν γλυτώνουμε ούτε με την παρέμβαση της Ζωής η οποία σήκωσε τα χέρια μπροστά στη ρητορική του αρλουμπολογία. Ένας μόνο τρόπος υπάρχει να γλυτώσουμε: να φύγει από αρχηγός του ΠΑΣΟΚ και να μην ξαναεκλεγεί βουλευτής.
Υπάρχει και ένας πιο αποτελεσματικός τρόπος να απαλλαγούμε από αυτόν. Να πάει στη φυλακή για τις κατηγορίες περί εξοπλιστικών που τον βαραίνουν ή για το ρόλο του στην υπαγωγή της χώρας  στο καταστροφικό μνημόνιο.

Αυτό όμως για να το πιστέψει κάποιος δεν φτάνει να είναι ρομαντικός πρέπει να είναι και αφελής…

Τρίτη 24 Μαρτίου 2015

ΕΞΩ ΠΑΜΕ ΚΑΛΑ

Πρέπει να είσαι ο Σαμαράς ή ο Βενιζέλος για να μη δεχτείς ότι ο Τσίπρας στη συνάντηση με τη Μέρκελ έκλεψε την παράσταση. Το ότι αυτή η συνάντηση πέρα από εντυπώσεις θα έχει και αποτέλεσμα θετικό είναι σίγουρο γιατί δείπνο που να κράτησε πέντε ώρες, εκτός από το μυστικό δείπνο του χριστού, δεν ξέρω άλλον.
Και ενώ έξω πάμε καλά, που θάλεγε κι ο ¨εθνάρχης¨ , μέσα έχουμε τους ¨αντεξουσιαστές¨ που μετά την κατάληψη των κεντρικών γραφείων του κόμματος στην Κουμουνδούρου έχουμε και την κατάληψη του ραδιοφωνικού σταθμού ¨στο κόκκινο¨, χώρια των άλλων καταλήψεων στη νομική, καιταλοιπά…
Βάζω σε εισαγωγικά τη λέξη αντεξουσιαστής γιατί αυτοί μόνο για τέτοιοι δεν μου μοιάζουν.
Τι τα θες τι τα γυρεύεις, αυτό το μαύρο χρώμα όσο να το κάνεις δεν σε προδιαθέτει για κάτι αριστερό επαναστατικό. Το αντίθετο θάλεγα…
Αν πάντως είχες την υπομονή να κάτσεις κάνα δεκάλεπτο να ακούσεις τα ¨διαγγέλματα¨ και τα ¨φιρμάνια¨ που έστελναν προς την κυβέρνηση και το λαό θα αναρωτιόσουν αν αυτά που έλεγαν τα πιστεύουν ή απλά διάβαζαν κάποια κείμενα που κάποιοι είχαν γράψει σε κάποιες ώρες ευθυμίας…
Εγώ πάντως πάνω από πέντε λεπτά δεν άντεξα και άλλαξα σταθμό.

Ο ΣΥΡΙΖΑ για πόσο σκοπεύει να τους αντέχει να τους ανέχεται και να τους χαϊδεύει; 

Πέμπτη 19 Μαρτίου 2015

ΜΙΑ ΧΑΡΙΣΜΑΤΙΚΗ ΑΧΑΡΗ ΖΩΗ

Για τη ζωή θέλω να πω. Όχι γιαυτή που ζούμε μέχρι να την πάρει ο χάρος, αλλά για την άλλη, που βάλθηκε να μας τρελάνει καθισμένη στον προεδρικό  θώκο της βουλής.
Με γνώσεις και ευφράδεια λόγου σε υπέρτατο βαθμό αλλά και περίεργες απόψεις που αναγκάζουν ακόμα και το Βορίδη με τον Άδωνη να δηλώνουν αντιφασίστες.
Αυτή η εμμονή της με την πιστή και κατά γράμμα τήρηση του νόμου καταντά, εκτός από κουραστική, και ύποπτη πολλές φορές δίνοντας αφορμή να τις βγαίνουν από αριστερά οι προαναφερόμενοι αλλά και πλήθος άλλοι ακροδεξιοί ιεροψάλτες.
Η κυβέρνηση, ο ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή, πρέπει να το δει το θέμα γιατί διάολε τα προβλήματα είναι τόσα πολλά που είναι κρίμα να προστίθονται κι άλλα από το πουθενά. Αν η Ζωή, σαν πρόεδρος της βουλής, συνεχίσει στο μοτίβο της γεροντοκόρης που όλα τις φταίνε και τα σχολιάζει και σε αυτό του ιεροκήρυκα που προσπαθεί να επαναφέρει στον ίσιο δρόμο τα απολωλότα, ο μόνοι που κερδίζουν είναι οι μνημονιακοί τελάληδες και οι προσκυνημένοι δεξιοαριστεροσοσιαλίζοντες.
Αν δεν μπορεί να μπει στο καλούπι του συναινετικού ρόλου που απαιτεί το προεδρικό αξίωμα ας παραιτηθεί από αυτό κι ας συνεχίσει το έργο της σαν απλή βουλευτής.

Από κει θα μπορεί να συναγωνίζεται σε ρητορική κενολογία ακόμα και την Κανέλλη! 

Δευτέρα 16 Μαρτίου 2015

ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΑΞΗ

Η θεωρία, όσο υπάρχει στο χαρτί και διαβάζεται ή εκφωνείται από ένα χαρισματικό ρήτορα, είναι ικανή να ξεσηκώσει ακόμα και τον πιο σούπερ εραστή του καναπέ, της αραχτής και του ¨δε βαριέσαι αδερφέ¨.
Το πρόβλημα αρχίζει όταν έρχεται αντιμέτωπη με την πράξη η οποία πράξη αποδεικνύεται σε συντριπτικά ποσοστά δυναμικότερη από τη θεωρία και αν δεν την εξαφανίζει, τουλάχιστον την παραμορφώνει. Πολλές φορές αυτό γίνεται γιατί η θεωρία προηγείται της εποχής και αναγκαστικά αντικαθίσταται με κάτι άλλο, που να είναι κοντά σε αυτήν, μέχρι η ίδια να ωριμάσει και να μπει σε εφαρμογή. Βέβαια συνήθως σαπίζει και πετιέται στα αζήτητα, αλλά αυτό είναι μια άλλη, μεγάλη, ιστορία γιαυτό και δεν τη συνεχίζω επειδή βαριέμαι τις μεγάλες ιστορίες.
Αφορμή αυτών μου των σκέψεων στάθηκε η άρνηση πολλών βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ να υπακούσουν στην αυτονόητη προτροπή του Τσίπρα να μη δεχτούν τη δωρεάν παραχώρηση αυτοκινήτου από τη βουλή.
Άρχισαν λοιπόν να επιχειρούν να φέρουν στα μέτρα τους θεωρίες και ιδεολογήματα περί αναγκαιότητας του τζάμπα αυτοκινήτου το οποίο θα τους φέρει κοντύτερα στους στόχους τους που είναι η εξυπηρέτηση των λαϊκών συμφερόντων.
Σιχαίνομαι και αηδιάζω να παραθέσω αυτά τα επιχειρήματα γιατί καμιά σχέση δεν έχουν με την αγωνιστικότητα και την ανιδιοτελή προσφορά που διακρίνει ή καλύτερα, πρέπει να διακρίνει, τον αριστερό αγωνιστή. Και αν αυτό άρχισε να γίνεται με τούτο το πεζό θέμα εύκολα μπορείς να φανταστείς τι θα γίνει όταν αρχίσουν τα δύσκολα. Γιατί τα δύσκολα έρχονται και χρειάζονται ανθρώπους έτοιμους να προσφέρουν, και να αρνηθούν, πολλά περισσότερα από ένα τζάμπα κωλοαυτοκίνητο.

Τα δύσκολα έρχονται, και θέλουν τους αριστερούς βουλευτές  όρθιους ασυμβίβαστους και ατσαλωμένους ώστε να γίνουν ΣΗΜΕΡΑ εμπνευστές και μπροστάρηδες ενός λαϊκού κινήματος και όχι η ουρά θολών οραμάτων και εξαγγελιών που παραπέμπουν σε ένα αβέβαιο ΑΥΡΙΟ… 

Δευτέρα 9 Μαρτίου 2015

ΒΛΑΚΑΣ Ή ΕΙΛΙΚΡΙΝΗΣ;

Πώς να τον χαρακτηρίσεις αυτόν τον τύπο; Ωμό, κυνικό, ειλικρινή ή βλάκα;
Όπως και αν τον πεις δεν θάσαι μακριά από την αλήθεια αφού είναι συνδυασμός όλων των παραπάνω.
Ακούγοντάς τον πάντως να απαντάει, στις πραγματικά εύστοχες ερωτήσεις της Πόπης Τσαπανίδου, έκανες τη σκέψη ότι αυτός δεν έχει ακούσει ποτέ το γνωμικό που λέει ότι η σιωπή είναι χρυσός, κάτι που το γνωρίζει ο Λαλιώτης και κάμποσοι, αρκετοί, άλλοι που έχουν εξαφανιστεί από το προσκήνιο…
Είναι όμως και κουτοπόνηρος αφού στο κλείσιμο της συνέντευξης είπε ότι σήμερα οι καταθέσεις  δεν κινδυνεύουν.
Τελικά δεν άκουσα αν τα λεφτά που έβγαλε έξω τα έφερε πίσω ή, αν όχι, προτίθεται να τα ξαναφέρει  στη χώρα, μιας και σήμερα δεν υπάρχει φόβος να τα χάσει. 

Παρασκευή 6 Μαρτίου 2015

ΤΟ ΚΡΕΑΣ ΨΑΡΙ

Ένας τρόπος για να καταλάβει κάποιος αν η κυβέρνηση βαδίζει σύμφωνα με τις προεκλογικές της εξαγγελίες είναι να βλέπει τις αντιδράσεις του διευθυντηρίου της κομισιόν.
Με βάση λοιπόν αυτές τις αντιδράσεις πρέπει να βαδίζει με μπούσουλα τις δεσμεύσεις της προς το λαό, διαφορετικά δεν εξηγείται αυτή η λύσσα των Γερμανών και των βαστάζων τους κατά της κυβέρνησης.
Γίνεται μια μάχη στο παρασκήνιο, που πολλές φορές βγαίνει και στο προσκήνιο, με διπλό στόχο: ή να την εξευτελίσουν αναγκάζοντάς την να υπογράψει νέο μνημόνιο ή να την φέρουν σε σημείο να παραιτηθεί και να μας κατσικώσουν ένα νέο ¨παπαδήμο¨ στο σβέρκο.
Έχει ρίξει βέβαια αρκετό νερό στο κρασί της η κυβέρνηση αλλά όχι τόσο ώστε να διαγράψει το βασικό της πρόγραμμα και να δικαιολογούνται κατηγορίες στελεχών της, σαν κι αυτή που λέει ότι βαφτίζει το κρέας ψάρι για να είναι εντάξει με τα όσα προεκλογικά υποσχέθηκε.

Αν, φυσικά, επιχειρήσει να κάνει κάτι τέτοιο, να βαφτίσει δηλαδή το κρέας ψάρι, δεν θα χρειαστεί να τη ρίξει ο Σόιμπλε και η παρέα του, θα τη ρίξουμε όλοι εμείς που έχουμε αλλεργία στις βαφτίσεις, που πρώτοι καθιέρωσαν οι καλόγεροι το Μεσαίωνα...