Σάββατο 23 Οκτωβρίου 2010

Ένα ακόμα λάθος-Άλλη μια χαμένη ευκαιρία

Για κείνον που παρακολουθεί την πορεία της αριστεράς στη χώρα μας εύκολα αντιλαμβάνεται πως η σημερινή της διάσπαση είναι μια ακόμα χαμένη ευκαιρία για το άπλωμά της επιρροής της στον πλατύ κόσμο, με ότι αυτό συνεπάγεται.
Η αρχή των χαμένων ευκαιριών ξεκίνησε με την λάθος εκτίμηση του συσχετισμού δυνάμεων και την έναρξη του εμφυλίου με το προδιαγραμμένο οικτρό τέλος.
Η πορεία των λαθών συνεχίστηκε με την αποχή από τις εκλογές του ΄46, τη διάσπαση του ΄68, για να φτάσουμε στο σήμερα όπου ένας ενιαίος και δυναμικός συνασπισμός δυνάμεων της αριστεράς αναπτέρωσε τις ελπίδες όλων των απογοητευμένων φίλων και οπαδών της.
Είναι τόσο χοντροκομμένη αυτή η σημερινή διάσπαση του ενιαίου συνασπισμού που αναρωτιέται κανείς αν πρόκειται για βλάκες που δεν βλέπουν πέρα από τη μύτη τους ή για μωροφιλόδοξους που δεν αναγνωρίζουν ικανότητες ηγέτη σε κανέναν πλην του εαυτού τους. Την περίπτωση να πρόκειται για χαφιέδες που εκτελούν ¨διατεταγμένη υπηρεσία¨ την απορρίπτω, γιατί αυτό παραπέμπει σε άλλες εποχές όπου η πρακτορολογία και ο χαφιεδισμός ήταν στην ημερήσια διάταξη…
Ποια μεγαλύτερη ευκαιρία θα μπορούσε να δοθεί στην αριστερά από όσο αυτή που παρουσιάστηκε σήμερα, με το μνημόνιο, που ανάγκασε τους δυό εταίρους του δικομματισμού να ξεμείνουν από επιχειρήματα και να τραυλίζουν τα χιλιοειπωμένα τους συνθήματα, που όταν δεν μας προκαλούν την οργή μάς χαρίζουν άφθονο γέλιο;


Επειδή όμως η αισιοδοξία από τον κόσμο της αριστεράς δεν λείπει, δεν παύει να ελπίζει πως το λάθος αυτών των αυτοδιοικητικών εκλογών θα είναι το τελευταίο και πως στις επόμενες βουλευτικές εκλογές οι σκόρπιες δυνάμεις της θα ενωθούν, για να κάνουν τη θεωρία πράξη.
Αν αυτό δεν συμβεί ούτε και τότε θα σημαίνει όχι ότι δεν θέλουν, ούτε το ότι δεν μπορούν, αλλά ότι δεν υπάρχει όραμα.
Κι όταν δεν υπάρχει όραμα αυτό που απομένει είναι τα κούφια λόγια, οι ¨έξυπνες¨ ατάκες και τα ¨επαναστατικά τσιτάτα¨.
Με αυτά τα ¨προσόντα¨, όμως, το μόνο που μπορείς να εισπράξεις από τον κόσμο είναι τα ειρωνικά σχόλια, στην καλύτερη ή κανα γιαούρτι στη χειρότερη…

2 σχόλια:

περίεργος68 είπε...

Συμφωνώ σε όλα, εκτός από το "χοντροκομμένο" της διάσπασης του ΣΥΝ. Θεωρώ ότι με τη Δ.Α. υπάρχουν σαφείς ιδεολογικές διαφορές. Την τελευταία τη στηρίζω πλέον, αλλά απορώ (κάνοντας κακές σκέψεις...) που κατάφερναν να είναι μαζί τόσα χρόνια...

Καλώς σε βρήκα! Μου αρέσει η εξήγηση που δίνεις στο "Ένας θεός υπάρχει".

KOYKLITIS είπε...

Ό,τι δε σε σκοτώνει...

Χαίρομαι που συμφωνούμε σε όλα αλλά δεν λυπάμαι και για το σημείο που δεν συμφωνούμε, γιατί καθένας μας μπορεί να έχει την όποια άποψη για όποιο θέμα.
Θάθελα όμως να σου πω ότι σε έναν πολιτικό συνασπισμό δεν είναι απαραίτητο να υπάρχει πλήρης ταύτιση απόψεων, γιατί αυτό δεν θα ήταν συνασπισμός κομμάτων αλλά…χριστιανική αδελφότητα-αν κι εκεί υπάρχουν οι αιρετικοί…
Νομίζω πως το κύριο σήμερα για την αριστερά, στο σύνολό της, είναι να προβάλει τη δική ενιαία διαφορετική πρόταση, αν έχει. Διαφορετικά ας περιοριστεί στο ρόλο του θεατή των εξελίξεων, πότε μοιράζοντας την μονοψήφια εκλογική της μιζέρια και πότε κάνοντας το δεκανίκι των ισχυρών…
Κι εγώ χάρηκα που βρεθήκαμε.