Είμαι κι εγώ αγανακτισμένος αλλά με καλούς τρόπους γιαυτό και δεν μουντζώνω ποτέ.
Βέβαια, δεν είναι μόνο οι καλοί μου τρόποι που με κάνουν να μη μουντζώνω αλλά και το γεγονός ότι γνωρίζω πως με μούντζες μόνο δεν λύνονται προβλήματα, το πολύ να μετριαστεί η αγανάκτησή σου…
Θα πάω αύριο στη συγκέντρωση.
Σε ποια συγκέντρωση;
Κανονικά δεν θάπρεπε να μπαίνει τέτοιο ερώτημα και η συγκέντρωση να ήταν μία, αφού όλοι την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης του μνημονίου αντιπαλεύουμε.
Το ΠΑΜΕ όμως και το ΚΚΕ επιμένουν στην μοναχική τους πορεία, με στόχο την κατάληψη της εξουσίας με συνθήματα και τσιτάτα από το μακρινό παρελθόν. Ας είναι καλά, αλλά με αυτή την τακτική δεν ανατρέπεις το σύστημα αλλά τη λογική, που λέει ότι μόνο οι ενωτικοί αγώνες φέρνουν αποτελέσματα.
Στη συγκέντρωση των αγανακτισμένων δεν πάω, όχι γιατί είμαι κατά αυτών των κινητοποιήσεων αλλά βαριέμαι να ακούω τον εθνικό ύμνο, να βλέπω παπάδες με τα λάβαρά τους, τους τιποτόφρονες να βρίζουν και να μουντζώνουν ΚΑΙ τους 300 και επειδή μια και μοναδική φορά που πήγα ένιωσα απέραντη μοναξιά σε τόσο απέραντο πλήθος!
Που θα πάω;
Στο πεδίο του Άρεως φυσικά, που εύχομαι αυτή τη φορά το πλήθος και το πάθος να είναι ανάλογα των καιρών και των στιγμών που περνάμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου