Απορία πρώτη…
Αφού ένας Γιωργάκης, που για να σου πει καλημέρα κοιτάζει το χειρόγραφο που του έχουν δώσει, κατάφερε να γίνει Γιώργος και έπεισε ένα λαό ότι είναι ικανός να τον κυβερνήσει, πως διάολο αυτή η αριστερά δεν καταφέρνει να πείσει τον ίδιο λαό ότι είναι η λύση στο πρόβλημα της χώρας;
Απορία δεύτερη…
Αφού η συνεργασία δεν είναι στο DNA των κομμάτων της αριστεράς, την απλή αναλογική τι την χρειάζονται; Έτσι κι αλλιώς και με το υπάρχων πλειοψηφικό σύστημα τα κουκιά του καθένα θα προσμετρηθούν και η πρωτοκαθεδρία του πιο ¨επαναστατικού¨ κόμματος θα επικυρωθεί με τις ανάλογες έδρες.
Απορία Τρίτη…
Μήπως για το μόνο που νοιάζονται οι ηγέτες και οι ηγετίσκοι της αριστεράς είναι η εξασφάλιση περισσότερων καρεκλών στο κοινοβούλιο και η διατήρηση των μικρομάγαζων που εξασφαλίζουν μια άνετη άσκηση αντιπολίτευσης με μεγαλοστομίες από τα παρασκήνια;
Απορία τέταρτη…
Αυτός ο λαός, εμείς όλοι που μια ζωή ψηφίζουμε αριστερά σε όλες τις αποχρώσεις, μήπως πρέπει να ζητήσουμε εξηγήσεις, από το χώρο του ο καθένας, και αν δεν μας λύσουν αυτές τις απορίες να μη πάμε να ψηφίσουμε;
Λέω τώρα εγώ…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου