Εκείνο που παρατηρώ τα τελευταία χρόνια είναι ότι λιγοστεύουν οι ελεύθερες παραλίες και πολλαπλασιάζονται με ταχείς ρυθμούς αυτές με τις ομπρέλες, που για να τις χρησιμοποιήσεις πρέπει να καταβάλεις κάποιο αντίτιμο.
Τούτο από μόνο του, βέβαια, δεν είναι κατ΄ ανάγκη κακό, αφού σε αυτές τις παραλίες επικρατεί μια απόλυτη καθαριότητα, σε αντίθεση με τις ελεύθερες που δεν είναι και τόσο ελεύθερες, από σκουπίδια!
Αυτό όμως είναι μια άλλη, μεγάλη ιστορία, κι εγώ θέλω να σας μιλήσω για δυό άλλες, μικρότερες.
Η πρώτη.
Στο ταβερνάκι που βρισκόμουν και έτρωγα με τη σύζυγο, ήρθαν σε κάποια στιγμή και κάθισαν στο δίπλα τραπέζι και τρεις μεγαλοκοπέλες.
Οι δυό ήταν αρκετά εύσωμες, σε σημείο που για να κρύψουν ( όσο γίνεται τέλως πάντων) τα παραπανίσια κιλά τους, ήταν ντυμένες στο στυλ Φαραντούρη ή Νένα βενετσιάνου, αν προτιμάτε.
Δώσαν την παραγγελία τους και σε λίγο άρχισαν να καταφτάνουν τα πιάτα το ένα μετά το άλλο.
Τυροπιτάκια, μπουρεκάκια, μελιτζανοσαλάτα, τυροκαφτερή, Ρώσικη, γίγαντες, δυο μερίδες βλίτα, όλα αυτά για ορεκτικά προφανώς, και στη συνέχεια ακολούθησαν πατάτες τηγανητές, καλαμαράκια, μια πιατέλα με ψάρια (μάλλον κουτσομούρες) και κάνα δυό τρία πιάτα που δεν μπόρεσα να καταλάβω τι περιείχαν, παρόλο που ρώτησα και τη σύζυγο, σαν πιο ειδική στην κουζίνα, δήλωσε και κείνη άγνοια.
-Μα θα τα φάνε όλα αυτά; αναρωτήθηκε η γυναίκα μου σε λίγο.
Πριν προλάβω να απαντήσω, κι εγώ με ερώτηση βέβαια, ακούστηκε η μια από τις εύσωμες της παρέας.- Γκαρσόν, ξεχάσατε να φέρεται το χταπόδι που παραγγείλαμε!
Μετά από αυτό δεν μας έμεινε ποια καμιά απορία και σιγουρευτήκαμε ότι όντως, θα τα φάνε όλα!
Η δεύτερη.
Στον κεντρικό δρόμο που κυκλοφορούσα μου έκαναν μεγάλη εντύπωση οι τεράστιες πινακίδες χριστιανικού περιεχομένου σαν και τούτη.
Ήταν πολλές και σε καμιά δεν υπήρχε ίχνος μουτζουρώματος σαν κι αυτά που συναντούσες στις πινακίδες της τροχαίας και που είναι αναγκαίες για την ομαλή και χωρίς δυσάρεστα απρόοπτα κυκλοφορία.
Έκανα τη σκέψη ότι αυτοί οι ανεγκέφαλοι που μουτζουρώνουν τις ενημερωτικές πινακίδες της τροχαίας είτε είναι θρησκόληπτοι και δεν τολμούν να κάνουν κάτι ανάλογο και στις πινακίδες…του Θεού, είτε είναι βαλτοί από τους παπάδες για να έχουν (οι παπάδες) αυξημένα έσοδα από τις κηδείες που αναπόφευκτα θα είναι περισσότερες από την καταστροφή των οδικών σημάτων!
Κλείνω προς τη δεύτερη περίπτωση, γιατί αδυνατώ να πιστέψω ότι ένας χούλιγκαν, που καταστρέφει τις οδικές πινακίδες σήμανσης, διακατέχεται και από χριστιανικά συναισθήματα.
Η μήπως όχι;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου