ΟΤΑΝ ΟΙ ΑΠΟΜΑΧΟΙ ΕΠΙΜΕΝΟΥΝ

Στα 76 της χρόνια η Μαρινέλλα επιμένει να θέλει να μας πείσει πως η φωνή της μπορεί να ξεσηκώνει τα πλήθη και δίνει παράσταση στο badminton ερμηνεύοντας τραγουδιστικά και θεατρικά τη Βέμπο.
Η πλάκα είναι πως πριν από καμιά πενηνταριά χρόνια ο Καζαντζίδης, πιστεύοντας ότι βρήκε γυναίκα για σπίτι, της είχε προτείνει να αποσυρθεί από το τραγούδι και να αφοσιωθεί στον ίδιο και σε μια ήρεμη οικογενειακή ζωή μακριά από τα φώτα. Και ναι μεν καλά έκανε τότε που δεν αποδέχτηκε την πρόταση του Στέλιου, γιατί το ταλέντο της δεν θα είχε αποκαλυφθεί και θα είχε κρυφτεί πίσω από τη σκιά του μεγάλου Βάρδου, αλλά κάνει πολύ άσχημα που συνεχίζει σήμερα να παριστάνει πως τραγουδά κι εμείς που την ακούμε να κάνουμε πως την πιστεύουμε.

Άλλη περίπτωση απόμαχου που δεν λέει να αποσυρθεί από την ενεργό δράση είναι αυτή του Βουτσά που κι αυτός επιμένει να μας πείσει ότι είναι σε θέση να μας κάνει να απολαμβάνουμε τις υποκριτικές τους ικανότητες στα 83 του χρόνια.

Να μη ξεχάσω να αναφερθώ και στους μαθουσάλες της πολιτικής  σαν κι αυτές των Παπούλια,  Γλέζου, Κακλαμάνη και άλλων, που νομίζουν πως αν αποσυρθούν από την ενεργό δράση θα βουλιάξει η χώρα.

Πέρα από όλα τα άλλα όλοι αυτοί, καθένας στον τομέα του, κλείνουν το δρόμο στους νέους ανθρώπους, εμποδίζοντάς τους να αναδείξουν το ταλέντο τους και να δώσουν στον κόσμο τις φρέσκες τους ιδέες.

Και να πεις ότι το κάνουν για βιοποριστικούς λόγους άντε και να τους αντιμετωπίσεις με συγκατάβαση. Έχουν όμως πρόβλημα βιοπορισμού; Αν ναι να τους ζητήσω συγνώμη για αυτό το ¨ρατσιστικό¨ μου κείμενο, αν όχι να εκφράσω τη λύπη μου που δεν μπόρεσαν να ανακαλύψουν και να ζήσουν τις κρυμμένες ομορφιές της ζωής μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.

Και είναι τόσες αυτές οι κρυμμένες ομορφιές…