ΟΙ ΑΝΤΟΧΕΣ ΤΟΥ ΜΙΜΗ

Δεν αντέχει μια σύγκρουση κορυφής ο Ανδρουλάκης και προτρέπει τους Βενιζέλο και Λοβέρδο να τα βρουν ώστε το ΠΑΣΟΚ να συνεχίσει ήρεμα την πορεία του.

Δηλαδή ρε Μίμη θεωρείς κορυφή αυτούς τους τύπους που θα μπορούσε, αν δεν ήσουν τσανακογλείφτης, να είναι δέκα σκαλιά κάτω από σένα;

Μα πως κατάντησες εσύ, με τέτοια ευστροφία πνεύματος, να  σαλιαρίζεις και να υμνολογείς  τους ηλίθιους, τους καιροσκόπους, τους χατζηαβάτες, τους ξεπουλημένους, τους ανίκανους;

Είχες όλα τα φόντα να είσαι πρώτος στην αριστερά αλλά προτίμησες να είσαι κολαούζος μιας δουλικής εξουσίας, προσπαθώντας να πείσεις όλους εμάς ότι και τα σκατά,

επειδή μυρίζουν, δεν είναι σκατά αλλά κολόνια!

Μα τόσο πολύ αγάπησες το χρήμα;

Το κακό με σένα είναι πως είσαι πανέξυπνος και ό,τι κάνεις το κάνεις συνειδητά!

Εσύ όταν σου τέθηκε το δίλημμα, με ποιους θα πας και ποιους θα αφήσεις, διάλεξες  να πας με κείνους που χαλκεύουν τα δεσμά μας. Σε είχαμε κι εμείς ανάγκη, αλλά σε είχε και το σύστημα που έλεγες ότι πολέμαγες. Και πήγες με κείνους. Και τους αφήνεις να σε χρησιμοποιούν. Και έγινες ένα από τα όπλα τους.

Είμαι σίγουρος ότι αν κάποτε ο λαός έπαιρνε την εξουσία εσύ  και πάλι θα κατάφερνες να μεταμορφωθείς σε λαϊκό ήρωα.

Γιατί το κυριότερο από τα προσόντα σου είναι η γρήγορη μετάλλαξή σου.

Στην προηγούμενη ζωή σου πρέπει να ήσουν χαμαιλέοντας…